Dział: Nowoczesne metody fizjoterapii

Dokuczliwe bóle głowy, szyi i stawów obwodowych, stające się bardzo często przewlekłymi, to dosłownie wierzchołek góry lodowej dolegliwości, z jakimi zmaga się współczesne społeczeństwo. Ogrom dolegliwości bólowych w krajach dobrze rozwiniętych to zjawisko pretendujące do miana epidemii, o której mówi się w przypadku liczby osób cierpiących z powodu bólu pleców w Stanach Zjednoczonych czy problemów z kręgami szyjnymi w Norwegii [1]

W trakcie terapii Integracji Strukturalnej praca terapeuty podobna jest do stopniowego obierania cebuli. By zrównoważyć napięcia w ciele i poprzez to spowodować lepsze ustawienie ciała w relacji do pionowej linii grawitacji, terapeuta Integracji Strukturalnej warstwa po warstwie opracowuje coraz głębsze tkanki mięśniowo-powięziowe. Sprowadza się to do pracy nad poprawą wzajemnych posturalnych relacji głównych bloków ciała.

Technika Bowena to system leczenia stosowany w celu przywrócenia równowagi wewnętrznej organizmu. Należy ona do technik osteopatycznych. W swojej koncepcji opiera się na fundamentalnych zasadach fizjologii, z których najważniejsza mówi o naturalnych zdolnościach ludzkiego ciała służących do autoregulacji ustroju. Zadaniem techniki Bowena jest przywrócenie swobody ruchu tkanek i płynów ustrojowych poprzez manualne oddziaływanie na tkankę łączną oraz pobudzenie w ten sposób potencjału samoleczniczego organizmu.

W.G. Sutherland, znany jako twórca terapii czaszkowej, podobnie jak jego nauczyciel A.T. Still propagował w leczeniu pacjentów podejście holistyczne. Negował zarówno tych, którzy zajmowali się tylko samą czaszką, jak i tych, którzy pomijali ją w terapii. Nie wiadomo, jaka część tej koncepcji jest autorstwa samego Sutherlanda, ale pewne jest, że była to kontynuacja myśli Stilla, który zostawił dalszy rozwój Sutherlandowi. Podkreślał on konieczność szerszej oceny dalszych konsekwencji urazu oraz jego wpływu na różne tkanki i układy.

Kontrola obciążeń, ruchu i funkcji jest kluczowym elementem w planowaniu procesu rehabilitacji. Udowodniono, że przeciążenia mają istotny wpływ na powstanie tendinopatii i zapoczątkowują jej kolejne etapy, jak również wpływają na osłabienie zdolności regeneracji tkanki.

Trening funkcjonalny od lat jest używany w przygotowaniu motorycznym. Wzrost jego popularności datuje się na późne lata 80. i wczesne 90. XX w., kiedy zrezygnowano z ćwiczeń na sprzęcie o stałej, określonej osi na rzecz ćwiczenia bardziej fundamentalnych wzorców. Gary Gray i Vern Gambetta byli liderami tej zmiany pokazującej, jak powinno się trenować sportowców i klientów indywidualnych. W przypadku każdej zmiany myślenia występują kontrowersje dotyczące postrzegania treningu funkcjonalnego, jednakże jego podstawą powinno być przede wszystkim poprawienie ogólnej jakości ruchu. W celu prawidłowego funkcjonowania organizmu musi zaistnieć spoistość między mięśniami, stawami i układem nerwowym

Tempo rozwoju współczesnego świata jest zaskakująco szybkie. Technologia, którą człowiek wyprodukował i którą cały czas udoskonala, pozwala mu na tworzenie supernowoczesnych maszyn. Ich niezwykła precyzja połączona z szybkością działania umożliwia znaczne skrócenie pewnych procesów. Czynności, które dawniej zajmowały naukowcom lata, obecnie trwają miesiące, a nawet tygodnie. Owocuje to m.in. corazskuteczniejszą walką z chorobami, a co za tym idzie - wydłużeniem życia człowieka i poprawieniem jego jakości. Dzięki temu wyliczenia Krajowego Rejestru Nowotworów, z których wynika, że ludzie po 60. roku życia 10-krotnie częściej chorują na raka niż osoby w wieku 20–40 lat [1], nie są aż tak przerażające.

Masaż leczniczy to jeden z najstarszych sposobów wykorzystania zmysłu dotyku w celu łagodzenia różnego rodzaju dolegliwości bólowych. Masaż medyczny to jedna z metod stosowanych w medycynie fizykalnej [1]. Jest on środkiem terapeutycznym opierającym swoje działanie na teoretycznych i klinicznych dyscyplinach medycznych oraz wielu naukach przyrodniczych. Jego istotą jest świadome, sprężyste odkształcanie tkanek, przy uwzględnianiu homeostazy strukturalnej i zasady tensegracji. Przydatność masażu medycznego, jako wysoko kwalifikowanej metody stosowanej w medycynie fizykalnej, uwarunkowana jest zjawiskami biologicznymi (regeneracja, reparacja, adaptacja, kompensacja) powstałymi w wyniku sprężystego odkształcania tkanek, w celu przywrócenia najbardziej optymalnego rozkładu napięcia tkanek i usunięcia lub ograniczenia szkodliwego wpływu czynników naruszających lokalną równowagę procesów zachodzących w organizmie [2].