"Łańcuch jest tak silny, jak jego najsłabsze ogniwo."
William James
Zestaw prostych testów FMS (Functional Movement Screen) daje możliwość odnalezienia najsłabszego ogniwa w łańcuchu kinematycznym i ukazuje nad czym powinno się pracować z pacjentem.
W koncepcji Maitland® terapię uzależnia się od wyników badania pacjenta. W zależności od jego stanu, nasilenia dolegliwości, rodzaju dysfunkcji pracuje się rękoma (techniki hands on) lub więcej się tłumaczy, pokazuje bądź wykonuje ćwiczenia (techniki hands off). Zasady wnioskowania klinicznego kierują postępowaniem terapeuty podczas podejmowania decyzji klinicznych.
Dobór skutecznych technik terapeutycznych w pracy z niespecyficznym bólem lędźwiowego odcinka kręgosłupa stanowi ciągły temat badań naukowych. Powodem wydaje się zróżnicowana etiologia tego bólu. Jedną z procedur w tego typu przypadkach są ćwiczenia mięśni odpowiedzialnych zarówno za stabilizację, jak i sam ruch kompleksu lędźwiowo-miednicznego.
Boczne idiopatyczne skrzywienie kręgosłupa (skolioza idiopatyczna – SI) to jego wielopłaszczyznowa deformacja o nieustalonej etiologii, w której wyboczenie w płaszczyźnie czołowej zarejestrowane na radiogramie przednio-tylnym i zmierzone zgodnie z metodyką Cobba wynosi co najmniej 10° [1, 2].
Fizjoterapeuci należą do grupy zawodowej, która narażona jest na pracę w wymuszonej pozycji zarówno w statyce, jak i dynamice. Jednakże świadomość fizjoterapeuty oraz charakter jego pracy pozwalają wygospodarować czas na poprawę i reedukację błędów ruchowych, jakie popełnia w trakcie pracy z pacjentem. Powstałe błędy ruchowe nie muszą dawać symptomów natychmiast, ale stanowią poważne zagrożenie na przyszłość – przede wszystkim dla zdrowego kręgosłupa terapeuty (Sahrmann 1993, Comeford 2012).
Zespół derangement z dekompensacją ipsilateralną i objawami jednostronnymi
W dzisiejszych czasach terapia skolioz stanowi duże wyzwanie dla fizjoterapii. Wiele metod fizjoterapeutycznych pojawiających się na rynku medycznym oraz różnorodność technik zwiększają wachlarz usług fizjoterapeutycznych ośrodków rehabilitacyjnych. Pozostaje tylko pytanie, w jaki sposób poprowadzić terapię i jakich metod użyć, aby uzyskać najlepszy wynik terapeutyczny.
Artrogrypoza (arthrogryposis multiplex congenita – AMC) jest niepostępującym zespołem nerwowo-mięśniowym rozpoznawanym po urodzeniu. Charakteryzuje się przykurczami znacznego stopnia, osłabieniem i zwłóknieniem mięśni. Definiuje się ją jako zespół, w którym występują przykurcze w dwóch lub więcej obszarach ciała. Jest diagnozowana w jednym przypadku na 3000 urodzeń.
