Staw kolanowy jest największym stawem w organizmie człowieka. Jego specyficzna budowa, a także długa dźwignia sprzyjają powstawaniu kontuzji, dlatego jest to jedna z najczęściej uszkadzanych struktur. Urazy stawu kolanowego stanowią prawie 70% wszystkich urazów sportowych [1–3].
Człowiek nieustannie jest narażony na różnego rodzaju zagrożenia. Może do nich dochodzić zarówno w pracy, w domu, jak i na ulicy. Często podczas wykonywania codziennych czynności dochodzi do złamań kostnych, stłuczeń mięśni czy zwichnięć stawów. Właściwe i szybkie postępowanie medyczne w dużym stopniu może zapobiec powikłaniom, które w perspektywie czasu mogą doprowadzić nawet do kalectwa.
Krioterapia ogólnoustrojowa zajmuje jedno z przodujących miejsc w skutecznym leczeniu objawów reumatoidalnego zapalenia stawów. Korzyści dla osób borykających się z RZS, wynikające ze stosowania krioterapii, obejmują zwiększenie bezbolesnych zakresów ruchu, mniejszy ból i zmniejszenie markerów zapalnych, co ostatecznie prowadzi do zmniejszenia ilości zażywanych leków i znacznej poprawy komfortu życia.
Mimo szybkiego rozwoju medycyna nie potrafi sobie poradzić z problemem odleżyn. Jako przewlekłe i trudno gojące się rany stwarzają one zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Na ich powstawanie są narażone osoby przewlekle chore, unieruchomione, przebywające na oddziałach neurologicznych, neurochirurgicznych, oddziałach intensywnej opieki medycznej oraz w zakładach opiekuńczych, niezależnie od wieku. Pojawienie się u pacjenta odleżyn obniża jego jakość życia, wywołuje ból i cierpienie.
Core stability to inaczej stabilizacja centralna. Odpowiada ona za wydolność głębokich mięśni tułowia, które kontrolują centrum ciała człowieka zarówno w statyce, jak i w dynamice. Core stability kształtuje prawidłowe wzorce ruchowe oraz zapobiega pogłębianiu się wad postawy.
Drenaż limfatyczny jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia obrzęków limfatycznych. Może być wykonywany manualnie lub z wykorzystaniem odpowiedniego sprzętu do terapii przeciwobrzękowej. Zarówno jedno, jak i drugie postępowanie jest ukierunkowane na stymulację układu limfatycznego, co objawia się pobudzeniem pracy komórek mięśniowych naczyń limfatycznych, a także tworzeniem się nowych naczyń obocznych.
Pilates to aktywność zapoczątkowana przez Josepha Pilatesa w 1920 r. w Nowym Jorku. Dziś jest powszechna na całym świecie. Stanowi świetne uzupełnienie dla osób intensywnie trenujących oraz amatorów, pracowników i osób starszych, które chcą bezpiecznie poćwiczyć, zachowując jak najdłużej zdrowie i sprawność fizyczną.
Żywienie doustne oraz inne formy wsparcia żywieniowego są nieodłącznym elementem w procesie leczenia pacjentów przewlekle chorych. Szczególną grupę stanowią chorzy, u których może wystąpić ryzyko wtórnego niedożywienia. Żywienie enteralne jest jednym z elementów wsparcia żywieniowego. Wdrożenie tej metody terapii jest możliwe u pacjentów z przynajmniej częściowo zachowaną sprawnością motoryczną i funkcjonalną przewodu pokarmowego.
W prawidłowym funkcjonowaniu człowieka bardzo ważną rolę odgrywa zdrowy kręgosłup. Zaburzenie budowy opisywanej struktury może w perspektywie czasu prowadzić do wielu rozmaitych dysfunkcji układów i narządów. Dlatego kluczowa w tym względzie jest odpowiednia troska o kręgosłup, który jest odpowiedzialny za wykonywanie wielu czynności dnia codziennego.
Stany chorobowe trzeszczek występują najczęściej u osób aktywnych fizycznie. Dyscypliny sportowe, takie jak biegi czy taniec, zwykle są przyczyną złamania trzeszczek lub skręcenia stawu śródstopno-paliczkowego (turf toe). Do uszkodzeń przeciążeniowych można zaliczyć zapalenie aparatu trzeszczkowego czy złamanie zmęczeniowe. Są one spowodowane przewlekłym nadmiernym obciążeniem trzeszczek. Najbardziej narażone na tego typu uszkodzenia są osoby z wadami stóp (stopa płaska, płasko-koślawa, stopa wydrążona, paluch koślawy) lub kobiety noszące buty na wysokim obcasie [1, 2].
Ortopedzi ogólni i dziecięcy bardzo często oceniają budowę i morfologię kończyny dolnej i stopy u dzieci. Wiąże się to nie tylko z prawidłową znajomością rozwoju kończyny dolnej, ale także z ogromną umiejętnością rozpoznawania zmian patologicznych mogących wystąpić u małych pacjentów.
Złamania kości przedramienia są dość częste. Dochodzi do nich zazwyczaj podczas urazu bezpośredniego, np. w wyniku wypadku komunikacyjnego lub podczas upadku na wyciągniętą rękę. Ich efektem jest kilku-, kilkunastotygodniowe ograniczenie ruchomości kończyny górnej. Leczenie jest długie i skomplikowane. Jego istotnym elementem jest unieruchomienie kończyny. Bardzo ważne jest również jak najszybsze wprowadzenie rehabilitacji, jeszcze w trakcie unieruchomienia.
