Problemy stawu kolanowego dotyczą szerokiego spektrum pacjentów. Może to być starsza osoba po operacji wszczepienia endoprotezy, zawodowy sportowiec z przewlekłym stanem zapalnym ścięgna rzepki czy dziecko z bólami przeciążeniowymi. Zagadnienia terapeutyczne rozszerzają się również dzięki rozwojowi technik operacyjnych.
W warstwie filozoficznej i metodologicznej osteopatia jest jedną z gałęzi medycyny naturalnej [1]. Odwołuje się do holistycznej, psychosomatycznej koncepcji ciała z jego własnościami autoregulacyjnymi, których deficyt jest w tej koncepcji podstawowym źródłem powstawania choroby. Fundator osteopatii, A.T. Still, zakładał u jej zarania, że osteopatia będzie odgrywała rolę trzeciej – alternatywnej – drogi w opiece zdrowotnej, poza farmakologią i chirurgią [2].
Obszar kręgosłupa lędźwiowego, miednicy i biodra trzeba traktować jako funkcjonalną całość. Badanie i terapia tego regionu mogą być wyzwaniem terapeutycznym. Fizjoterapeuta powinien odpowiedzieć sobie na kilka pytań, np.: Które struktury wywołują objawy? Jakie wzorce kliniczne mogą wskazywać na problem stawu biodrowego? Czy zauważa w wywiadzie czynniki mogące sprzyjać wystąpieniu patologii tego stawu?
Dłoń, ze względu na szerokie możliwości manipulacyjne, jest szczególnie trudna w terapii, a przywrócenie (całkowite lub częściowe) jej funkcji sensomotorycznych nie zawsze jest możliwe.
Sauny cieszą się dziś dużą popularnością – są stosowane zarówno w odnowie biologicznej, medycynie sportowej, jak i fizjoterapii.
Badanie to istotny element rozpoczynający proces usprawniania pacjenta. Szczegółowa ocena kliniczna problemu umożliwia rozpoznanie wszystkich jego aspektów. Proces badania prowadzony etapami wymaga zarówno planowania działań terapeutycznych, jak i analizy otrzymanych wyników.
Nowoczesne łóżka szpitalne mają funkcję ruchu na bok oraz o 360° wokół osi długiej. Z kolei stoły pionizacyjne mogą zmieniać kąt ułożenia ciała pacjenta w osi strzałkowej. Z połączenia funkcji łóżka szpitalnego, stołu pionizacyjnego i szyn do ruchu biernego w stawach kończyn dolnych powstało zrobotyzowane łóżko szpitalne z funkcją stołu do pionizacji i rehabilitacji kończyn dolnych.
Leczenie zimnem polega na obniżaniu temperatury tkanek, na skutek czego w organizmie zachodzą reakcje korzystne dla zdrowienia. Do krioterapii należą wszystkie zabiegi z zastosowaniem temperatury poniżej 0°C. Obecnie jest ona często stosowanym zabiegiem, wykorzystującym różne formy ochładzania tkanek.
Geoffrey Douglas Maitland o swojej koncepcji twierdził: „Ta metoda nie jest doskonała. Jest żywa, będzie się rozwijać i rozprzestrzeniać”. Metoda ta to nie tylko sposób wykorzystania technik manipulacyjnych. Podkreśla konkretny sposób myślenia, rodzaj ciągłego diagnozowania.
Postęp nauk medycznych oraz techniki medycznej powoduje ciągłe doskonalenie metod leczenia i rehabilitacji, niosąc ratunek i pomoc w cierpieniu pacjentom w coraz cięższych stanach, takich jak poważne deficyty neurologiczne powstałe wskutek uszkodzeń traumatycznych (w tym jako rezultaty wypadków komunikacyjnych), udarów, uszkodzeń rdzenia kręgowego, schorzeń neurodegeneracyjnych, chorób metabolicznych czy zatruć.
Działanie terapeutyczne zabiegów fizykalnych polegających na łączeniu różnych (wybranych) energii nie jest do końca poznane. Prawdopodobnie polega ono na powstaniu pewnego rodzaju synergii lub komplementarności pomiędzy zastosowanymi energiami. Niemniej jednak, na podstawie literatury, a przede wszystkim na bazie własnych doświadczeń można stwierdzić, że łączenie różnych bodźców (energii) fizykalnych zdecydowanie przyspiesza uzyskanie oczekiwanego efektu terapeutycznego, skraca czas wykonywania zabiegu, a tym samym jest niezwykle przydatne w pracy fizykoterapeuty
