Działania profilaktyczne (przynajmniej odpowiednie pozycje złożeniowe) muszą zacząć się już w pierwszych dniach życia dziecka, kiedy jest ono najbardziej wiotkie i najbardziej czułe na działanie siły ciążenia. Profilaktyka ma sens, kiedy noworodek wcześnie urodzony wydaje się jeszcze być zdolny do spontanicznej adaptacji pozycji, jaką przyjmują dzieci donoszone, prawidłowo rozwijające się. Noworodek pozbawiony możliwości doświadczania w łonie matki tego typu ruchu ma wiele kłopotów z jego realizacją po urodzeniu. Spowodowane jest to między innymi wrodzoną hipotonią mięśniową oraz spowolnionym rozwojem koncentrycznej pracy mięśni brzucha.