Temat miesiąca dwudziestego siódmego wydania „Praktycznej Fizjoterapii i Rehabilitacji” to schorzenia biodra. Często pacjent cierpi nie na pojedyncze schorzenie, a ich całą grupę, które wzajemnie na siebie oddziałują, prowadząc do uszkodzenia biodra. Omawiamy choroby stawów biodrowych, w tym problem, jakim jest artroza stawu biodrowego. Głównym celem fizykoterapii w przypadku artrozy stawu biodrowego jest efekt przeciwbólowy, poprawa odżywienia tkanek przez lepsze ukrwienie i ograniczenie zaników mięśniowych. W tekście zamieszczamy opis różnorodnych zabiegów fizykalnych.

W niniejszym wydaniu poruszamy m.in. następujące kwestie:

• nieleczona dysplazja stawu biodrowego
• choroby stawów biodrowych
• miażdżyca kończyn dolnych – zasady fizykoterapii
• terapia punktów spustowych cz. II
• zespół Guillaina-Barrégo
• artroza stawu biodrowego

Dysplazja stawu biodrowego

Dysplazja stawu biodrowego jest wykrywana już u dzieci, które poddawane są leczeniu z wykorzystaniem zabiegu operacyjnego lub za pomocą specjalnych rozwórek i specyficznego sposobu postępowania. Dziś jest to standard, lecz jeszcze na początku XX wieku, osoby cierpiące na dysplazję stawu biodrowego były zmuszone do funkcjonowania z chorobą. Charakteryzował je tzw. kaczkowaty chód, prowadzący do dolegliwości bólowych, a czasami nawet skolioz, dyskopatii i zwyrodnień. W najnowszym numerze przedstawiamy opis przypadku pacjentki z nieleczoną, wrodzoną dysplazją stawu biodrowego prawego oraz wyniki leczenia w takim wypadku.

Zachęcamy także do zapoznania się z artykułem pt. „Centrum stabilizacji «Core Stability» jako podzespół treningu kontroli motorycznej według założeń kinetic control” w dziale „Nowoczesne metody fizjoterapii”. Autor omawia termin Core Stability także z uwzględnieniem jego znaczenia wśród zwykłych ludzi, którzy nie znają samej koncepcji.

Terapia punktów spustowych

Ponadto w dziale „Z praktyki gabinetu” powracamy do tematu z ostatniego numeru – terapii punktów spustowych. Autorka wskazuje, że terapia punktów spustowych daje niemal natychmiastowe rezultaty, co czyni ją techniką idealną dla terapeutów i sportowców. Ponadto dzięki niej rekonwalescencja może być krótsza nawet o kilka tygodni. Rozważa także relację między punktami spustowymi a kontuzjami. Dowiedzą się Państwo, jakie czynniki mogą sygnalizować obecność PS w mięśniu oraz co oznaczają.

W tej samej rubryce omawiamy zespół Guillaina-Barrégo. „To nabyta neuropatia zapalna, w której dochodzi do rozsianego uszkodzenia nerwów obwodowych, nerwów czaszkowych i korzeni rdzeniowych” – wyjaśnia autor. Zespół Guillaina-Barrégo leczy się farmakologicznie oraz z wykorzystaniem fizjoterapii.

Miażdżyca kończyn dolnych

W dziale „Fizykoterapia” mogą zapoznać się Państwo z artykułem pt. „Zasady fizykoterapii u pacjentów z miażdżycą kończyn dolnych”. Miażdżyca kończyn dolnych wymaga farmakoterapii, systematycznego wysiłku fizycznego i fizykoterapii. Celem działania fizykoterapeutycznego jest poprawa krążenia obwodowego, zniesienie napięcia mięśniowego, odżywienie tkanek zmienionych chorobowo oraz likwidacja stanu zapalnego i obrzęku.