Upadek i statystyki
Zgodnie z definicją upadku według WHO upadek jest zdarzeniem, w wyniku którego człowiek niechcący znalazł się na ziemi, podłodze lub innym niższym poziomie. Według tejże definicji w statystykach WHO do upadków nie wlicza się samouszkodzeń, upadków ze zwierząt, z płonących budynków, pojazdów transportowych i maszyn oraz upadków do wody [1].
Upadek jest najczęściej kojarzony z osobami w podeszłym wieku. Należy jednak zwrócić uwagę, że utrata mobilności osoby oraz proces starzenia się organizmu rozpoczynają się już po 30. roku życia. Po 50. roku życia siła mięśniowa słabnie o 10–15%, co 10 lat stopniowo wydłuża się również czas reakcji [2]. Powyższe fakty odnoszą się do osoby zdrowej i w pełni mobilnej. Ograniczenie propriocepcji (np. neuropatie), amputacje lub endoprotezoplastyka kończyn dolnych, zaburzenia ruchu związane z chorobami reumatycznymi, długa immobilizacja, zaburzenia neurologiczne podnoszą ryzyko upadku na długo wcześniej, niż wynikałoby to z normalnego procesu starzenia się. Nie należy zawężać problemu niestabilności do osób starszych, natomiast ze względu na szerokie badania i udokumentowanie problemu, koszty zdrowotne i społeczne warto skupić się na tej właśnie grupie.
U osób powyże...