Termin „dystonia” został wprowadzony do medycyny w 1901 r. przez Destarca. W Polsce po raz pierwszy użył go neurolog Edward Flatau w 1911 r., opisując kurcz torsyjny. Medical Research Fundation definiuje dystonię jako wzmożoną aktywność mięśni utrzymującą się lub powtarzającą się często, która powoduje skręcające ruchy i zmianę postawy ciała. W piśmiennictwie medycznym dystonie należą do dyskinez, tzn. zaburzeń ruchowych.