Dystonie dzieli się ze względu na:
REKLAMA
- zasięg objętych dysfunkcją mięśni (ogniskowe, segmentalne, uogólnione),
- lokalizację (głowę, szyję, kończyny i tzw. osiowe – zajmujące cały kręgosłup),
- etiologię (pierwotną i wtórną).
Do dystonii ogniskowych zalicza się: kurcz powiek, kręcz karku, dystonię krtaniową, dystonię ustno-językowo-żuchwową oraz dystonie kończyn (w tym kurcz pisarski).
Dystonie segmentarne to: zespół Meige’a, dystonia szyjno-twarzowa, szyjno-ramieniowa, dystonia kończyn dolnych.
Wyróżnia się również dystonie połowicze, które są objawowe i związane są z wystąpieniem: udaru mózgu, zapaleniem mózgu, po mózgowym porażeniu dziecięcym, po urazie.
Do uogólnionej dystoni należą: dystonia torsyjna, choroba tików oraz dystonie objawowe.
Ze względu na etiologię wyróżnia się zaś: dystonie pierwotne, tzw. samoistne, a także wtórne (objawowe).
Przyczyną niektórych dystonii jest podłoże genetyczne. Wyodrębniono już 16 mutacji genów odpowiedzialnych za jej różne postacie. Geny te kodują białko, które związane jest ze szlakiem syntezy dopaminy, przewodnictwem synaptycznym, funkcjonowaniem cytoszkieletu, detoksykacją oraz metabolizmem energetycznym komórki. Wszystkie te czynniki wpływają na patomechanizm i różne postacie dystonii.
Patomechanizm dystonii powiązany jest z zaburzeniem funkcjonowania jąder podstawnych, które należą do układu pozapiramidowego. Mie...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
