Przykurcze pooparzeniowe są następstwami termicznych uszkodzeń skóry i leżących pod nią tkanek miękkich. Medycyna szeroko rozwinęła możliwości pracy na etapie wczesnym po oparzeniach w postaci przeszczepów skórnych, specjalistycznych opatrunków i szeregu substancji farmakologicznych, medycyny regeneracyjnej. Co w przypadku starych blizn pooparzeniowych, które mają kilkanaście bądź kilkadziesiąt lat? Kiedy powstały takie blizny, techniki pracy z ranami pooparzeniowymi, a także terapia blizn nie były w tak zaawansowanym stadium, w jakim są obecnie. Czy fizjoterapeuta jest w stanie skutecznie rozpracować stare blizny pooparzeniowe i występujące w związku z tym przykurcze tkanek? Niniejszy artykuł przedstawia możliwości pracy terapeutycznej z bliznami bardzo starymi, biorąc pod uwagę fizjologię ludzkich tkanek, czyli tzw. turnover time. Komórki ludzkiego ciała zmieniają się przez całe życie, dlatego terapia starych blizn również może mieć sens.
Autor: Katarzyna Młotek
Fizjoterapeuta, szkoleniowiec, specjalista terapii blizn