Używany powszechnie do tej pory sposób usprawniania ruchowego stawów polega głównie na mozolnej i długotrwałej walce z samym z sobą – walce, która jest zazwyczaj męcząca zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Wielokrotnie powtarzane ruchy w długim przedziale czasowym zniechęcają pacjenta do kontynuacji ćwiczeń, bowiem brakuje mu bodźców mobilizujących do podjęcia większego i bardziej wytężonego wysiłku. Gwarancją każdego sukcesu jest wyznaczenie celu i wytyczenie określonej drogi do osiągnięcia pozytywnych rezultatów, a motorem skuteczności terapii – silna wola i motywacja pacjenta.
