Przewlekłe zespoły bólowe kończyny górnej, szczególnie ręki i przedramienia, dotyczą obecnie bardzo dużej części społeczeństwa. Powstają one najczęściej w wyniku długotrwałego wykonywania (powtarzania) tych samych czynności lub utrzymywania określonej (wymuszonej) pozycji ciała i są związane z mikrouszkodzeniami układu mięśniowo-szkieletowego oraz wtórnie — obwodowego układu nerwowego.
Autor: Robert Rupiński
DR N. MED.; SPECJALISTYCZNE CENTRUM REUMATOLOGII I OSTEOPOROZY – RHEUMA MEDICUS
Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS, ang. osteoarthritis – OA) jest obecnie powszechnie uznawana za schorzenie całego stawu, w którym dochodzi do degeneracji i utraty chrząstki stawowej, łagodnego zapalenia błony maziowej oraz sklerotyzacji podchrzęstnej warstwy kości. Prace nad patogenezą ChZS potwierdziły jej zapalne podłoże oraz doprowadziły do wzrostu zainteresowania wczesnymi etapami jej rozwoju (wczesna ChZS – WChZS, ang. early osteoarthritis – EOA). Wydaje się, że podobnie jak w przypadku reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) szybkie włączenie leczenia w tym wczesnym okresie choroby (tzw. okno możliwości, ang. window of opportunity) będzie miało podstawowe znaczenie w hamowaniu progresji zmian zwyrodnieniowych w kolejnych latach [1].