W ujęciu osteopatycznym stawy skroniowo-żuchwowe (articulatio temporomandibularis) – podobnie jak każda inna część ciała – rozpatrywane są w odniesieniu do całego organizmu. Z tego powodu w przypadku zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych (SSŻ) na początku badania przeprowadza się ogólne testy służące rozpoznaniu obszarów zaangażowanych w zespół dysfunkcji SSŻ.
Autor: Torsten Liem
Dyrektor Niemieckiej Szkoły Osteopatii, wykładowca osteopatii czaszki, założyciel osteopatycznej kliniki dydaktycznej, członek zarządu Niemieckiego i Europejskiego Stowarzyszenia Osteopatii Pediatrycznej
W ujęciu osteopatycznym stawy skroniowo-żuchwowe (articulatio temporomandibularis) – podobnie jak każda inna część ciała – rozpatrywane są w odniesieniu do całego organizmu. Z tego powodu w przypadku zaburzeń stawów skroniowo-żuchwowych (SSŻ) na początku badania przeprowadza się ogólne testy służące rozpoznaniu obszarów zaangażowanych w zespół dysfunkcji SSŻ.
Badania poświęcone istnieniu dróg limfatycznych w zatokach opony twardej, a także barierze krew–mózg oraz uprzywilejowanej pozycji ośrodkowego układu nerwowego w odniesieniu do relacji z układem odpornościowym dostarczają nowych wniosków klinicznych.