Telerehabilitacja – wybrane aspekty prawne

Otwarty dostęp Aspekty prawne w pracy fizjoterapeuty

Postęp technologiczny, rozwój społeczeństwa informacyjnego, a także wzrost oczekiwań w zakresie opieki medycznej wymagają od świadczeniodawców systemu ochrony zdrowia stosowania coraz nowocześniejszych środków i form w usługach medycznych. Dlatego rozwija się m.in. telemedycyna, która ma zastosowanie również w zakresie rehabilitacji leczniczej. Dodatkowo jej rola wzrosła w obecnym czasie – epidemii w Polsce koronawirusa SARS-CoV-2. Stała się ona alternatywnym sposobem udzielania świadczeń zdrowotnych, w szczególności w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej.

Podstawowym celem artykułu jest przybliżenie ważniejszych regulacji prawnych w zakresie telerehabilitacji. W artykule uwzględniono też obecnie obowiązujący stan epidemii i jego wpływ na udzielanie świadczeń przez fizjoterapeutę. Telemedycyna to stosunkowo nowa forma medycyny i opieki zdrowotnej łącząca w sobie elementy telekomunikacji, informatyki oraz medycyny. Słowo „telemedycyna” pochodzi od greckiego słowa tele (na odległość) i łacińskiego mederi (leczenie). Telemedycyna od lat rozwija się w Stanach Zjednoczonych, Australii, a także Skandynawii. Za początek telemedycyny powszechnie uważa się lot pierwszego amerykańskiego astronauty Johna Glenna, w trakcie którego zdalnie monitorowano kilka jego parametrów fizjologicznych, m.in. EKG. Telemedycyna zaczyna mieć powoli coraz większe znaczenie także w polskim systemie ochrony zdrowia, czemu sprzyja w ostatnich latach zmiana prawa. W Polsce telemedycyna zaczęła się rozwijać zasadniczo dopiero w latach 90. XX w. Pierwsze udane inicjatywy w powyższej sferze to m.in. wprowadzanie dla pacjentów w Warszawie i Rzeszowie usługi w zakresie monitorowania pracy serca na odległość, tzw. tele-EKG. Ponadto coraz popularniejsze stawało się uczestnictwo w operacjach i szkoleniach w formie wideokonferencji. Obecnie w Polsce w praktyce wykorzystywane są w większym lub mniejszym stopniu niektóre rozwiązania telemedyczne, a za wiodące należy uznać rozwiązania w zakresie telekardiologii oraz teleradiologii. Telekardiologia jest najczęściej wykorzystywaną i najbardziej rozwijaną dziedziną zdalnego leczenia pacjentów w Polsce. Obejmuje ona w szczególności: profilaktykę, diagnostykę, rehabilitację, monitorowanie przez 24 godziny, konsultacje i nauczanie. W praktyce polskiego systemu ochrony zdrowia coraz powszechniej funkcjonuje też teleradiologia. Polega ona zazwyczaj na przesyłaniu przy użyciu systemów IT z jednego podmiotu leczniczego, np. szpitala, badań diagnostyki obrazowej, np. MRI, TK, celem ich opisania w innym (oddalonym geograficznie) specjalistycznym ośrodku. W rezultacie dochodzi do outsourcingu usługi (pracowni diagnostycznej).

POLECAMY

|Telerehabilitacja jako rodzaj telemedycyny


Istnieje wiele definicji telemedycyny. Przykładowo Amerykańskie Stowarzyszenie Telemedycyny ATA definiuje, że telemedycyna jest formą wymiany informacji medycznych pomiędzy dwiema stronami, przebiegającą przy wykorzystaniu narzędzi telekomunikacyjnych, której celem jest poprawa stanu zdrowia pacjenta. Światowa Organizacja Zdrowia prz...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO