Zerwanie mięśni grupy tylnej uda — leczenie i rehabilitacja. Studium przypadku

Uraz mięśni grupy kulszowo-goleniowej prowadzi do znacznych ograniczeń w zakresie zależnym od poziomu codziennych aktywności. Uszkodzenie tego obszaru tkankowego niesie za sobą szereg negatywnych następstw w postaci m.in. zmniejszenia siły mięśniowej, niestabilności stawu, restrykcji powięzi i/lub ich kompresji, ale także utrzymujących się dolegliwości bólowych. Aktualne rekomendacje proponują szeroki wachlarz postępowania leczniczego zachowawczego lub chirurgicznego, uzupełniając cały proces 
właściwie zaplanowaną fizjoterapią. Zaobserwowano efektywność postępowania specjalistycznego ww. zarówno po częściowym, jak i po całkowitym przerwaniu kompleksu mięśniowo-ścięgnistego grupy kulszowo-goleniowej lub w przebiegu urazu w mechanizmie awulsyjnym. Proces zdrowienia i skuteczność postępowania leczniczego zależy od wielu czynników, tj. od czasu od wystąpienia do zdiagnozowania urazu, stopnia uszkodzenia tkanek, obszaru, zastosowanej techniki chirurgicznej, a także od wystąpienia powikłań.

Anatomia

Mięśnie grupy kulszowo-goleniowej znajdują się w tylnym przedziale uda i składają się z mięśni: półścięgnistego, półbłoniastego i dwugłowego uda. Kompleks mięśniowy rozpoczyna się jako przyczep proksymalny w górno-bocznej części guza kulszowego. 
Mięsień półbłoniasty biegnie głęboko wśród zginaczy i przyczepia się do kłykcia przyśrodkowego kości piszczelowej. 
Mięsień półścięgnisty przyczepia się w tylnym obszarze guza kulszowego. Włókna mięśnia półścięgnistego przebiegają przyśrodkowo, tworząc tzw. gęsią stopkę ścięgnistą wraz z dystalnymi ścięgnami mięśnia smukłego i krawieckiego, i przyczepiają się do bliższej przednio-bocznej części kości piszczelowej. 
Głowa długa mięśnia dwugłowego uda tworzy ścięgnisty wspólny przyczep początkowy z mięśniem półścięgnistym, następnie włókna mięśniowe przechodzą dystalnie i na wysokości kresy chropawej wzdłuż środkowej części kości udowej tworzą z krótką głową wspólny brzusiec mięśniowy i ścięgno, które przyczepia do głowy kości strzałkowej. 
Główną funkcją grupy kulszowo-goleniowej jest wyprost w stawie biodrowym i zgięcie w stawie kolanowym [1–4].
Istnieje ważna zależność między proksymalnymi przyczepami kompleksu a położeniem nerwu kulszowego, który poza miednicą przemieszcza się bocznie do guzowatości kulszowej, zaraz pod brzuścem mięśnia dwugłowego uda. Dzieli się na gałęzie nerwów piszczelowego i strzałkowego ws...