Nawilżenie pochwy jest kluczowym procesem fizjologicznym zapewniającym ochronę błony śluzowej, komfort podczas współżycia seksualnego oraz zachowanie optymalnego środowiska dla naturalnej mikroflory i utrzymania prawidłowego pH. Proces ten jest regulowany przez układ hormonalny, gruczoły wydzielnicze (Bartholina i Skenego) oraz przepływ krwi w obrębie narządów miednicy mniejszej. Głównymi czynnikami warunkującymi odpowiednie nawilżenie pochwy są estrogeny, szczególnie estradiol, który pobudza proliferację nabłonka pochwy oraz stymuluje wydzielanie śluzu przez gruczoły szyjkowe i nabłonek pochwy. Dlatego też zmiany w poziomie tego hormonu w trakcie cyklu menstruacyjnego będą odczuwalnie wpływać na stan nawilżenia pochwy [4, 5].
Cykl menstruacyjny zdrowej kobiety ma cztery główne fazy, w których nawilżenie pochwy ulega charakterystycznym zmianom. Pierwszą z nich jest faza miesiączkowa. To czas, kiedy poziomy estrogenów i progesteronu są niskie, co skutkuje zmniejszoną produkcją śluzu szyjkowego, a obecność krwi menstruacyjnej, podwyższającej chwilowo pH pochwy, może dodatkowo powodować subiektywne uczucie suchości. Od szóstego dnia cyklu zaczyna się faza folikularna, w trakcie której wzrost stężenia estrogenów stymuluje wydzielanie śluzu szyjkowego, aby ok. 14. dnia cyklu w fazie owulacyjnej osiągnąć swoje najwyższe stężenie, a tym samym zapewnić pochwie maksymalne nawilżenie. Ostatnim etapem cyklu menstruacyjnego jest faza lutealna – zaczyna się zaraz po owulacji, a wraz z nią wzrasta poziom progesteronu, co prowadzi do zmniejszenia ilości wydzieliny i w drugiej połowie tej fazy powoduje wystąpienie uczucia suchości pochwy [6–8].
Czynniki wpływające na mniejsze nawilżenie pochwy
Zmienność nawilżenia pochwy w trakcie cyklu menstruacyjnego jest naturalnym procesem regulowanym hormonalnie. Natomiast na poziom nawilżenia intymnego u młodych kobiet oprócz układu horm...