Historia wykorzystywania sił trakcyjnych w celach leczniczych była znana już za czasów Hipokratesa. Zachowane źródła pisane podają liczne przykłady wykorzystania trakcji w leczeniu i terapii pacjentów. Do wywołania efektu trakcji wykorzystywano m.in. siłę grawitacji, np. wieszając bądź ustawiając pacjenta głową w dół na urządzeniu, które wyglądem przypominało drabinę, tak aby siła grawitacji oddziałująca na ciało powodowała efekt ogólnego rozciągnięcia. Efekt ten uzyskiwano również w inny sposób, stosując np. systemy bloczkowe, korbowe czy też wyciągowe zainstalowane w odpowiednio do tego przystosowanych urządzeniach. W źródłach współczesnych Galenowi wykorzystywano specjalne łóżka, które na końcach miały zamontowane liny napinane za pomocą korby. Pacjent był fiksowany za stawy skokowe lub stopy i nadgarstki, tak aby napięcie lin wywołało efekt siły rozciągowej na cały kręgosłup i stawy obwodowe. Wymienić tu również trzeba starosłowiański system „prawidła” – trening wykorzystujący trakcję jako element oporu.
REKLAMA
Duża popularność trakcji przypada na koniec XIX w., kiedy zaczęto wykorzystywać tę technikę w leczeniu chorób neurologicznych, zwłaszcza przy zwalczaniu objawów rwy kulszowej. Koniec lat 70....
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!