Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego jest obok choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa oraz stawu biodrowego najczęstszą postacią choroby. Jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego u osób starszych i częsta przyczyna niepełnosprawności [4]. W stawie kolanowym patologia dotyczy najczęściej przedziału przyśrodkowego i stawu rzepkowo-udowego [5].
Najczęstsze przyczyny choroby zwyrodnieniowej:
- samoistna – ok. 70% przypadków,
- przebyte urazy i operacje w obrębie stawu,
- zmiany statyczne, takie jak kolano koślawe i szpotawe,
- przebyte zapalenia bakteryjne,
- choroby metaboliczne.
Czynnikiem zwiększającym ryzyko powstania zmian zwyrodnieniowych oraz dolegliwości bólowych w obciążeniu kończyny jest nadmierna masa ciała [2].
Istnieje wiele sposobów leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów – leczenie zachowawcze i operacyjne. Do leczenia zachowawczego należy leczenie farmakologiczne oraz fizjoterapia, do której należą zabiegi z zakresu kinezyterapii i fizykoterapii. Jeżeli leczenie zachowawcze nie przynosi zadowalających rezultatów, można stosować leczenie operacyjne.
Jedną z metod leczenia choroby zwyrodnieniowej przyśrodkowego przedziału stawu kolanowego jest wysoka osteotomia kości piszczelowej. Jest to skuteczna procedura, dająca zadowalające długoterminowe wyniki kliniczne i funkcjonalne [6, 7]. Cele zabiegu to poprawa funkcji w uszkodzonym stawie, zniesienie bólu oraz transfer sił obciążających przyśrodkowy przedział stawu na przedział boczny. Wysoka osteotomia kości piszczelowej spowalnia lub zatrzymuje niszczenie przyśrodkowego przedziału stawu [6]. Jest też często zalecana w leczeniu zmian zwyrodnieniowych stawów kolana u stosunkowo młodych, aktywnych pacjentów w celu utrzymania poziomu aktywności [8].
Skuteczną metodą leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów, stosowaną w ostatnich latach, jest terapia komórkami macierzystymi pochodzącymi od pacjenta. Jest to terapia bezpieczna dla pacjenta. Komórki macierzyste mogą być pozyskiwane ze szpiku k...