Parametryzacja wyników terapii stanowi niezbędny element nowoczesnego systemu leczenia. Podejmowanie decyzji terapeutycznych na podstawie dokładnej diagnostyki funkcjonalnej, w tym dostępnej diagnostyki obrazowej, jest kluczowym krokiem do budowania terapii opartej na EBM. Spośród wielu narzędzi diagnostycznych na szczególną uwagę fizjoterapeutów zasługuje zintegrowany system oceny postawy ciała i ruchu DIERS.
Dział: Fizjoterapia kliniczna
Porażenie nerwu twarzowego jest bardzo częste. Wpływa na mięśnie mimiczne, zmienia wygląd twarzy, utrudnia codzienne funkcjonowanie oraz znacząco wpływa na samoocenę pacjenta. W niniejszym artykule przedstawiono efektywność terapii ENF u pacjentki z porażeniem nerwu twarzowego.
Płytka podeszwowa jest najważniejszym mechanizmem zapobiegającym przemieszczeniu grzbietowemu paliczka bliższego podczas chodu. Przewlekłe przeciążanie jej struktur, spowodowane dużym obciążeniem, może prowadzić do deformacji młotkowatej lub szponiastej palca mniejszego, a ostatecznie do podwichnięcia grzbietowego w stawie MTP. W miarę pogłębiania się uszkodzenia lub w razie całkowitego zerwania płytki może dojść do powstania wady palca jeździeckiego.
Przewlekłe uszkodzenia mózgu, takie jak udar mózgu czy urazowe uszkodzenie mózgu (TBI), stanowią poważne wyzwanie dla systemu opieki zdrowotnej. Pacjenci zmagają się z trwałymi deficytami neurologicznymi wpływającymi na ich zdolność do samodzielnego funkcjonowania i obniżającymi jakość życia. Tradycyjne metody rehabilitacji często nie przynoszą zadowalających efektów w długim okresie. W ostatnich latach tlenoterapia hiperbaryczna (HBOT) zyskuje na znaczeniu jako potencjalnie skuteczna metoda wspomagająca procesy regeneracyjne układu nerwowego.
Choroba zwyrodnieniowa stawów należy do częstych schorzeń występujących wśród osób dorosłych i w starszym wieku. Jest to złożony i skomplikowany, powolny proces prowadzący do dysproporcji pomiędzy tworzeniem a degeneracją chrząstki stawowej [1]. Klinicznie chorobę zwyrodnieniową stawów określa ból stawu pojawiający się przy ruchach, ograniczenie zakresu ruchów w zajętym stawie oraz postępująca dysfunkcja powodująca osłabienie kończyny i trudności lokomocyjne [2, 3].
Kończyny górne odgrywają w codziennym życiu człowieka wiele kluczowych zadań. Ich jakakolwiek dysfunkcja, spowodowana np. bólem, pociąga za sobą wiele niedogodności, które pośrednio lub bezpośrednio wpływają na odpowiednie funkcjonowanie w otaczającej rzeczywistości. Szczególnie stawy narażone są na rozmaite urazy lub choroby. Dlatego w tym względzie właściwa jest odpowiednia terapia medyczna, zazwyczaj połączona z nowoczesną fizjoterapią.
Dzięki dziedzinie psychosomatyki coraz silniejsze staje się połączenie wiedzy z zakresu psychologii, neuropsychologii i fizjoterapii w pracy z pacjentami. Pacjenci bardzo często nie są świadomi faktycznych negatywnych skutków stresu, jakie sygnalizuje im ich własny organizm. Ma to związek m.in. z brakiem mierzalnych narzędzi diagnostycznych, które przekonują pacjenta i pozwalają mu poznać i zaakceptować stan swojego zdrowia oraz metody leczenia.
Upadki u osób starszych to bez wątpienia poważny i złożony problem. Sam upadek osoby starszej może być dla niej dopiero początkiem procesu wynikającego z następstw tego zdarzenia. Wystąpienie zespołu poupadkowego może stanowić równie groźny problem, zarówno funkcjonalny, jak i psychologiczny.
Zespół Devica to rzadka autoimmunologiczna choroba ośrodkowego układu nerwowego. Charakteryzuje się współwystępowaniem objawów pozagałkowego zapalenia nerwów wzrokowych oraz poprzecznego zapalenia rdzenia kręgowego. Innymi objawami są m.in. ból, zaburzenia hormonalne, zaburzenia pamięci, obniżenie zdolności poznawczych. Zespół Devica jest chorobą o gwałtownym przebiegu, szybko prowadzącą do niepełnosprawności, która w bardzo dużym stopniu wpływa na ocenę jakości życia i jej poszczególne domeny.
Gojenie się rany w warunkach fizjologicznych powinno być dość szybkie, bezbolesne i bezproblemowe, choć proces gojenia może zostać zakłócony. Odpowiednia higiena rany wpływa na proces gojenia i powstawanie blizny. Zdarzają się przypadki, że blizny czy zaburzenia powięziowe jednego regionu ciała wywołują negatywne skutki (np. ból, problemy posturalne) w obszarze odległym i początkowo wydawałoby się niepowiązanym. Odpowiedzią może być wówczas fizjoterapia. Istnieje wiele dowodów klinicznych, że nawet sama praca manualna na bliźnie po dłuższym czasie przynosi bardzo dobre efekty.
Dane statystyczne dotyczące średniej wieku kobiet i mężczyzn pobudzają wiele osób do zachowania zdrowia poprzez uprawianie systematycznej aktywności fizycznej w celu zmniejszenia dolegliwości stawowych. Niestety, narząd ruchu wraz z wiekiem jest narażony na przeciążenia i rozwijające się zmiany zwyrodnieniowe. Wśród zabiegów wspomagających leczenie zespołów bólowych i przeciążeniowych aparatu ruchowego są jonoforeza i fonoforeza z żelem siarczkowym.
Obecnie dolegliwości bólowe aparatu ruchu stają się coraz częstszym problemem w społeczeństwie. Dodatkowe obciążenia związane z wielochorobowością oraz działania niepożądane związane ze stosowaniem NLPZ w formie doustnej zaczynają stanowić problem w leczeniu dolegliwości w obrębie aparatu mięśniowo-szkieletowego. Leki działające miejscowo stają się bezpieczną alternatywą dla pacjentów.