Podczas aktywności fizycznej jesteśmy narażeni na różnego rodzaju urazy prowadzące w dużej mierze do zaburzeń wzorców ruchowych. Taki stan może prowadzić do wystąpienia wielu chorób, które bezpośrednio lub pośrednio negatywnie wpływają na pracę poszczególnych układów. Zwłaszcza układ ruchu jest wrażliwy na niewłaściwą pracę np. stawu biodrowego lub stawu kolanowego. Uszkodzenie aparatu więzadłowego stawu kolanowego prowadzi do zaburzenia stabilności kończyny dolnej i niewłaściwej pracy okolicznych stawów. Takie patologiczne postępowanie predysponuje do szybszego zużycia się określonych struktur wewnątrzstawowych.
Dział: Fizjoterapia kliniczna
Uprawianie sportu zarówno tego zawodowego, jak i rekreacyjnego wiąże się z możliwością wystąpienia urazów aparatu ruchu. Zakres oraz rodzaj uszkodzeń jest różny, jednak właściwe postępowanie, adekwatne do zaistniałych niekorzystnych zmian, może zmniejszyć niekorzystne skutki w przypadku wszystkich rodzajów uszkodzeń.
Terapia tlenem hiperbarycznym to metoda wspomagająca leczenie wielu chorób zarówno chirurgicznych, jak i niechirurgicznych. Połączenie klasycznego leczenia z terapią hiperbaryczną ułatwia choremu szybszy powrót do zdrowia oraz aktywności, a także obniża koszty standardowego leczenia.
Jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się na oddział ratunkowy pacjentów w różnych grupach wiekowych są rany. Stanowią one 5,4% wszystkich wizyt [1–6]. Postępowanie fizjoterapeutyczne stwarza szerokie możliwości terapeutyczne w kompleksowym leczeniu uszkodzeń skóry, oparzeń i ran o różnym pochodzeniu. W artykule autorzy zaprezentowali efektywne postępowanie z zakresu fizykoterapii w leczeniu ran u dzieci.
Paluch sztywny to według definicji Światowej Organizacji Zdrowia choroba zwyrodnieniowa stawu śródstopno-paliczkowego I (MTP I). W początkowych stadiach choroby skuteczne jest leczenie nieoperacyjne, na które składają się rehabilitacja oraz leczenie farmakologiczne. W zaawansowanych postaciach konieczne jest leczenie operacyjne, w tym artrodeza (usztywnienie) stawu MTP I. Usztywnienie jest uważane za jedną z bardzo dobrych, przewidywalnych procedur medycznych, mających mocne podstawy naukowe. Odsetek zadowolonych pacjentów wynosi średnio 81—100%.
Zimno stanowi jeden z najstarszych i jednocześnie najsilniejszych środków przeciwzapalnych. Ze względu na korzystny wpływ na końcowy efekt leczenia pacjentów ortopedycznych warto włączyć zabiegi krioterapeutyczne do programu rehabilitacyjnego. Poza tym różnorodność i dostępność tej metody sprawia, że można ją stosować zarówno w szpitalach, przychodniach, jak i w warunkach domowych.
Bóle lędźwiowo-krzyżowe (BLK) to zespół objawów, na który składają się m.in. bolesność, wzrost napięcia mięśniowego i sztywność tkanek. Często towarzyszą im zaburzenia nerwowo-mięśniowe. Skuteczne we wspomaganiu rehabilitacji tych zaburzeń okazało się rehabilitacyjne obrazowanie ultrasonograficzne (USOR), stosowane przez fizjoterapeutów do oceny morfologii mięśni oraz pokrewnych tkanek miękkich, a także ich funkcji podczas ćwiczeń i zadań ruchowych.
Dolegliwości bólowe kręgosłupa dotykają każdego człowieka. Niestety, liczba pacjentów cierpiących na ból jest coraz większa, a średnia wieku chorych się zmniejsza. Pacjenci skarżą się na przewlekłe, nawracające dolegliwości i w kompetencjach fizjoterapeutów jest pokierowanie procesem leczenia w taki sposób, aby napady bólowe stawały się coraz rzadsze, a pacjent poradził sobie z nimi w miarę możliwości w warunkach domowych.
Historia wykorzystywania sił trakcyjnych w celach leczniczych była znana już za czasów Hipokratesa. Zachowane źródła pisane podają liczne przykłady wykorzystania trakcji w leczeniu i terapii pacjentów. Najnowszym obecnie osiągnięciem, a jednocześnie najbardziej zaawansowanym technologicznie urządzeniem w zakresie terapii manualnej jest system BTL Dekompresja kręgosłupa. Jest to rodzaj/system terapii mechanicznej, który w bezpieczny i precyzyjny sposób wykorzystuje automatyczne i ukierunkowane siły dekompresyjne, w kontrolowanych cyklach powodując dystrakcję i mobilizację stawów zarówno kręgosłupa, jak i obwodowych.
W ostatnim czasie naturalnym środowiskiem pracy człowieka stało się krzesło lub kanapa. Dłużej pozostaje on w bezruchu, przyjmując zwykle niekomfortową pozycję siedzącą czy półleżącą, co sprzyja rozwojowi różnego rodzaju przeciążeń układu mięśniowo-szkieletowego, napięciowych bólów szyi i głowy, bólów pleców w odcinku lędźwiowym oraz piersiowym pomiędzy łopatkami, jak również bólów ramion. Z taką różnorodnością powikłań przyszło się mierzyć obecnej fizjoterapii.
EVM (muscular vibratory energy) to bezpieczna, bezbolesna i nieinwazyjna terapia o szerokim zakresie wskazań, przynosząca długotrwałe efekty terapeutyczne. Terapia falami wibracyjnymi zwiększa jakość, efektywność oraz skuteczność codziennej fizjoterapii pacjentów na każdym etapie zaawansowania schorzenia, od stanów ostrych po stany przewlekłe, i może stanowić terapię główną pacjenta lub być doskonałym, komplementarnym uzupełnieniem każdej innej stosowanej terapii. Terapia EVM wpływa bowiem na poprawę działania układu proprioceptywnego, a przez to na poprawę kontroli motorycznej.
Prawo farmaceutyczne nie zawiera pojęcia lek, lecz produkt leczniczy. „Produktem leczniczym jest substancja lub mieszanina substancji, przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi i zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne, immunologiczne lub metaboliczne” [1]. Prawo farmaceutyczne definiuje także specyficzne rodzaje produktów leczniczych (leków) jako: produkt leczniczy przeznaczony do specjalnych celów żywieniowych, produkt leczniczy homeopatyczny, produkt immunologiczny, produkt krwiopochodny, produkt leczniczy roślinny.