Zastosowanie światła spolaryzowanego u dzieci w leczeniu uszkodzeń skóry o różnym pochodzeniu

Przed planowaniem terapii ważna jest znajomość etiologii i klasyfikacja rozległości uszkodzenia struktur, aby dawkowanie bodźca terapeutycznego było dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. 
W urazowych uszkodzeniach powłok skórnych obserwuje się przerwanie anatomicznej ciągłości tkanek wywołane na skutek urazu. Ze względu na mechanizm powstawania klasyfikuje się je jako:

• otarcie naskórka – obejmuje uszkodzenie powierzchniowej warstwy skóry wraz z towarzyszącym wysiękiem i bólem oraz z możliwością wystąpienia zakażenia rany; powstaje np. w wyniku upadku;
• rana tłuczona – oprócz przerwania ciągłości skóry (brzegi rany są nierówne) dochodzi do zmiażdżenia przyległych tkanek, które są obrzęknięte; powstaje przez uderzenie tępym przedmiotem, a proces gojenia takiej tkanki jest długi;
• rana cięta – charakteryzuje się równymi brzegami z tendencjami do rozchyleń, otaczające tkanki także są w części uszkodzone; powstaje przez zetknięcie z ostrym narzędziem;
• rana kłuta – obejmuje niewielki obszar powierzchownego uszkodzenia, ale sięga do tkanek głębiej położonych; może być następstwem użycia przedmiotów długich i ostrych;
• rana szarpana – łączy w sobie cechy rany ciętej i tłuczonej; powstaje w wyniku działania narzędzia rozrywającego, brzegi rany są nierówne i poszarpane, co stwarza gorsze warunki gojenia;
• rana kąsana – przypomina ranę szarpaną o wąskim otworze i o poszarpanych brzegach; przeważnie zadana zębami zwierząt, co utrudnia gojenie;
• rana płatowa – uwidacznia oderwany fragment skóry; powstaje w wyniku uderzenia skośnego, ostrego czynnika względem powierzchni skóry;
• rana miażdżona – nierówna, nieregularna, z cechami niedokrwienia otaczających tkanek; powstaje na skutek silnego uderzenia tak jak w przypadku rany tłuczonej, przy czym siły działające na tkanki są większe; ranie tej często towarzyszą złamania;
• rana postrzałowa – powstaje na skutek działania dużej energii kinetycznej z pocisku, odłamku bomb lub min; składa się z rany wlotowej, która jest przeważnie niewielka, i rany wylotowej, której brzegi są poszarpane, a uszkodzenia sięgają tkanek głębiej położonych; istnieją także rany bez wylotu – tzw. rany ślepe;
• oparzenie – obejmuje nieregularny obszar, stanowi najczęstszy rodzaj urazów [1–2].

Opar