Dane statystyczne dotyczące średniej wieku kobiet i mężczyzn pobudzają wiele osób do zachowania zdrowia poprzez uprawianie systematycznej aktywności fizycznej w celu zmniejszenia dolegliwości stawowych. Niestety, narząd ruchu wraz z wiekiem jest narażony na przeciążenia i rozwijające się zmiany zwyrodnieniowe. Wśród zabiegów wspomagających leczenie zespołów bólowych i przeciążeniowych aparatu ruchowego są jonoforeza i fonoforeza z żelem siarczkowym.
Autor: Patrycja Rąglewska
Specjalista w dziedzinie fizjoterapii. Nauczyciel akademicki w stopniu doktora. Promotor prac dyplomowych. Współautor ponad 100 publikacji o tematyce fizjoterapeutycznej. Wieloletni kierownik i prowadzący zajęcia na studiach podyplomowych z anatomii, odnowy biologicznej, jogi i masażu. Międzynarodowy instruktor Nordic Walking PFNW/INWA. Prywatnie wegetarianka, portrecistka i miłośniczka zwierząt.
Kąpiele lecznicze z wykorzystaniem wód siarczkowo-siarkowodorowych są z powodzeniem stosowane w chorobach i zespołach przeciążeniowych stawów. Podstawową rolę w działaniu leczniczym tych wód odgrywają jony siarki, najczęściej siarka dwuwartościowa. Wody siarczkowe są stosowane w leczeniu nie tylko chorób reumatologicznych, ale również chorób ortopedycznych, neurologicznych, a w szczególności dzięki swojemu działaniu keratolitycznemu i keratoplastycznemu – schorzeń dermatologicznych.
Powyższy artykuł nie jest instruktażem masażu, a jedynie próbą przybliżenia informacji o masażu Shantali. Ze względu na swą formę (zapis) nie może ukazać idei tego masażu – idei kontaktu, dotyku, którego nie można nauczyć się z książki.
Założenia integracji sensorycznej (sensory integration – SI) skierowane są głównie na wyrównywanie zaburzeń funkcjonowania poszczególnych układów i systemów rozwijającego się dziecka. Integracja sensoryczna powinna być prowadzona po wcześniejszych kompleksowych konsultacjach medycznych, fizjoterapeutycznych i pedagogiczno-psychologicznych. Celem artykułu jest ocena skuteczności oddziaływania koncepcji SI na poprawę zdolności ruchowych, koordynacyjnych i funkcjonowania układów proprioceptywnego, przedsionkowanego, dotykowego i słuchowego siedmioletniego chłopca z deficytem psychoruchowym.
Znajomość różnic funkcjonowania układu oddechowego dzieci i osób dorosłych jest bardzo ważnym elementem fizjoterapii i higieny układu oddechowego małych dzieci. Układ oddechowy małego dziecka charakteryzuje się bowiem mniejszą objętością przepływową, płuca zajmują znacznie mniejszą powierzchnię ciała, klatka piersiowa cechuje się zwiększoną elastycznością strukturalną i wykazuje znacznie większą podatność na oddziaływanie czynników zewnętrznych i grawitacyjnych, na które dziecko nie było eksponowane w środowisku prenatalnym [1, 2].