Metody fizjoterapeutyczne stosowane u pacjentów z otyłością

Szacunki dotyczące globalnego występowania nadwagi i otyłości (BMI ≥ 25 kg/m²) sugerują, że do 2035 r. tym problemem mogą być dotknięte ponad 4 mld ludzi w porównaniu z ponad 2,6 mld w 2020 r. To odzwierciedla wzrost z 38% światowej populacji w 2020 r. do ponad 50% w 2035 r. (dane nie obejmują dzieci w wieku poniżej pięciu lat). Przewiduje się, że sama częstość występowania otyłości (BMI ≥ 30 kg/m²) wzrośnie z 14% do 24% populacji w ciągu najbliższych lat i do 2035 r. dotknie prawie 2 mld dorosłych, dzieci 
i młodzieży [2].
Szacuje się, że ogółem 50–70% dorosłej populacji Polski ma nadwagę lub otyłość. W 2020 r. nadwagę miało 54% Polaków (46% kobiet i 64% mężczyzn), a otyłość stanowiła 25% przypadków [3]. Dane te wskazują, że nadwaga i otyłość stanowią istotny problem polskiej populacji. Dlatego konieczne jest wdrożenie zdecydowanych środków, aby im zapobiec [4]. 
Podstawową metodą terapii w tych schorzeniach pozostaje odpowiednie postępowanie dietetyczne połączone ze zwiększoną dawką aktywności fizycznej. Korzystne skutki skojarzonych interwencji dietetycznych i aktywności fizycznej zaobserwowano w licznych badaniach z udziałem pacjentów ze zdiagnozowaną otyłością. Wykazano, że podejście to jest skuteczne w ograniczaniu otyłości i czynników ryzyka sercowo-naczyniowego [5, 6].

Zapraszamy również do wzięcia udziału w III EDYCJI PHYSIO EXPERT SUMMIT 2024. KONFERENCJI PREKURSORÓW REHABILITACJI!

Aktywność fizyczna w leczeniu otyłości

Regularna aktywność fizyczna jest kluczowym, modyfikowalnym czynnikiem stylu życia w profilaktyce i leczeniu otyłości. Według wytycznych osoby dorosłe powinny wykonywać od 150 do 300 min umiarkowanej aerobowej aktywności fizycznej lub od 75 do 150 min intensywnej aktywności fizycznej o charakterze wytrzymałościowym w każdym tygodniu, aby zapobiec ponownemu przybieraniu na wadze, zwiększyć utratę masy ciała i poprawić kondycję. Jednakże jeśli celem jest utrata masy ciała, zaleca się nawet 200–300 min umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej tygodniowo.
Ważne jest korzystanie z odpowiedniego sprzętu do ćwiczeń i dbanie o bezpieczeństwo podczas ich wykonywania. Osoby z ograniczeniami ortopedycznymi powinny dostosować rodzaj i intensywność aktywności ruchowych do swoich możliwości i potrzeb. Na przykład zamiast biegania można wybrać jazdę na rowerze lub ćwiczenia w wodzie. 
Ćwiczenia siłowe można włączyć do planu treningowego, zwłaszcza jeśli celem jest zwiększenie masy mięśniowej. Ważne, aby wykonywać przynajmniej 
8–10 serii ćwiczeń na każdą grupę mięśniową w tygodniu, przy czym każda seria powinna zawierać 
od 12 do 15 powtórzeń. Każdy trening powinien się rozpoczynać rozgrzewką (5–10 min) przygotowującą mięśnie i stawy do większych obciążeń. Na koniec jednostki treningowej wskazane jest wykonanie ćwiczeń rozluźniających w postaci spokojnego truchtu, spaceru, jazdy na rowerze lub stretchingu. W czasie wykonywania ćwiczeń siłowych n...