LEK. MED.; Specjalista neurologii i rehabilitacji medycznej, koordynator Oddziału Rehabilitacji, Szpital w Tomaszowie Mazowieckim
W artykule wskażemy narzędzia, z pomocą których ustala się rozpoznanie konkretnego zespołu zaburzeń biomechanicznych będącego przyczyną dolegliwości pacjenta oraz to, że pacjent po uzyskaniu odpowiedniej edukacji samodzielnie redukuje zaburzenia biomechaniczne (autoterapia pod nadzorem) i doprowadza do eliminacji objawów.
W opracowaniu przedstawiono początki klasyfikacji zespołów bólowych kręgosłupa oraz okoliczności przyjęcia triady diagnostycznej przez gremium międzynarodowe, omówiono naturalny przebieg choroby w dyskopochodnych zespołach bólowych kręgosłupa obrazujący, że każdy kolejny epizod pogłębia się, aż w końcu choroba przechodzi w stan przewlekły. Zwrócono uwagę na praktyczny podział bólu na ból chemiczny i ból mechaniczny, z którego wynika, że obecność pierwszego stanowi realne ryzyko poważnej patologii u pacjenta. Przytoczono wyniki prac empirycznych badaczy oceniających reakcje tkanek przykręgosłupowych na bodźce nocyceptywne, uwzględniono wpływ zmian wstecznych krążka międzykręgowego w generowaniu bólu, jak również reakcje struktur kolagenowych na obciążenia oraz fakt, że wypuklina krążkowa na tym samym poziomie segmentalnym może kompresować różne nerwy rdzeniowe. Podkreślono znaczenie badania fizykalnego pacjenta w ustalaniu rodzaju zaburzeń biomechanicznych leżących u źródła jego objawów.
Społecznie bardzo ważny problem, jakim jest ból dolnej części kręgosłupa, określany jako low back pain (LBP), nazywany popularnie bólem pleców, nie jest powszechnie zrozumiany. Jak wykazuje wiele aktualnych badań, wiedza ta jest niedostateczna nie tylko wśród społeczeństw, ale nawet wśród nauczycieli, których rola w zapobieganiu LBP u dzieci i dorosłych jest kluczowa. Wiedzę tę, niezbędną do podejmowania właściwych działań profilaktycznych, powinny posiadać zwłaszcza osoby, które mają wpływ na określanie warunków pracy czy nauki.
