Reaktywne zapalenie stawów należy do grupy seronegatywnych spondyloartropatii (SpA). Według klasyfikacji reaktywne zapalenie stawów zajmuje piątą pozycję zaraz po zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa (ZZSK), łuszczycowym zapaleniu stawów (ŁZS), zapaleniu kostno-stawowym, zapaleniu stawów towarzyszącym różnym formom trądziku na skórze. Do grupy tej należą także: zapalenia stawów towarzyszące enteropatiom (choroba Crohna, colitis ulcerosa, bypass jelitowy), niesklasyfikowane zapalenie stawów oraz choroba Whipple’a [3].
Reaktywne zapalenie stawów – ReA (reactive arthritis) to choroba reumatyczna, która charakteryzuje się nieropnym zapaleniem jednostawowym lub asymetrycznym zapaleniem stawów, między drugim a ósmym tygodniem od zakażenia. Zapalenie dotyczy przede wszystkim stawów kończyny dolnej i występuje głównie pod postacią wysiękowego zapalenia stawów skokowych oraz kolanowych. Choroba rozwija się po przebytym zakażeniu, infekcji układu moczowo-płciowego, pokarmowego lub oddechowego [1, 5].
POLECAMY
Diagnostyka zespołu Reitera
W rozpoznaniu zespołu Reitera bardzo istotne jest stwierdzenie korelacji występujących objawów z wcześniej pojawiającą się chorobą ze strony układu moczowo-płciowego lub układu pokarmowego. Do rozpoznania reaktywnego zapalenia stawów stosuje się podstawowe badania laboratoryjne, do których należą wskaźniki stanu zapalnego. W diagnostyce zespołu Reitera stosuje się badania mikrobiologiczne i obrazowe. Koniecznością okazać może się również przeprowadzenie diagnostyki odnośnie zakażenia bakteriami, występujące u partnerów seksualnych chorującej osoby.
Rozpoznanie reaktywnego zapalenia stawów często stanowi duży problem diagnostyczny, gdyż poprzedzające zakażenie często przebiega bezobjawowo. Identyfikacja drobnoustroju w momencie w chwili pojawienia się objawów stawowych jest trudna. Stworzono dwa kryteria diagnostyczne dla choroby, do których należą: kryteria American College of Rheumatology – ACR z 2004 r., jak i również kryteria III Międzynarodowego Spotkania grupy roboczej nad reaktywnym zapaleniem stawów z 1996 r., które nazywane są kryteriami europejskimi. Kryteria ACR zostały opracowane na podstawie obecności zapalenia stawów obwodowych. Zapalenia te współistnieją z zapaleniem cewki moczowej oraz szyjki macicy, nie jest konieczne wykonywanie badań laboratoryjnych [5, 6].
Kryteria American College of Rheumatology (ACR) 1981 [6]:
- epizod zapalenia stawów trwający dłużej niż miesiąc wraz z zapaleniem cewki moczowej lub zapaleniem szyjki macicy cechuje się 84,3% czułością i 98,2% swoistością;
- epizod zapalenia stawów trwający dłużej niż miesiąc i przebiegający z zapaleniem cewki moczowej lub zapaleniem szyjki macicy, lub obustronnym zapaleniem spojówek cechuje się 85,5% czułością i 96,4% swoistością;
- epizod zapalenia stawów, zapalenia spojówek i zapalenia cewki moczowej cechuje się 50,6% czułością i 98,8% swoistością;
- epizod zapalenia stawów trwający dłużej niż miesiąc z zapaleniem spojówek i zapaleniem cewki moczowej cechuje się 48,2% czułością i 98,8% swoistością.
W kryteriach europejskich typowym objawom klinicznym musi towarzyszyć przebycie zakażenia, związanego z układem pokarmowym oraz moczowo-p...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!