366
Na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci możliwości terapeutyczne manualnego leczenia różnych schorzeń ludzkiego organizmu rozwinęły się tak bardzo, że pacjent, trafiając do gabinetu fizjoterapeuty, dostaje często znacznie więcej aniżeli przywrócenie sprawności układu ruchu.
Postrzegając ciało całościowo, jako zbiór wielu elementów współpracujących i uzupełniających się wzajemnie we wszystkich funkcjach organizmu, w procesie diagnostyczno-terapeytycznym nie można nie wziąć pod uwagę roli narządów wewnętrznych, nie tylko pod kątem ich fizjologii, ale również wzajemnych powiązań z układem ruchu.
Terapia, gdzie główny obszar zainteresowania leży w obszarze powiązań narządów wewnętrznych z układem ruchu
Położenie organów wewnętrznych w ludzkim organizmie bezpośrednio determinują wzajemne oddziaływania mięśniowo-powięziowo-szkieletowe, i odwrotnie – narządy, m.in. poprzez swoje usytuowanie i system zawieszeń, mają silny wpływ na stan zdrowia kręgosłupa, miednicy, żeber, obręczy barkowej, mięśni i powięzi.
Nieprawidłowa postawa, skolioza, operacje, zapalenia tkanek i narządów, niedożywienie lub stres emocjonalny mogą łatwo powodować dysfunkcję różnych narządów. W konsekwencji w podrażnionych narządach powstaje napięcie, które jest przenoszone na układ mięśniowo-szkieletowy, np. długotrwała choroba żołądka może prowadzić do dolegliwości w obrębie lewego barku.
Idea leczenia terapii wisceralnej
Anamneza – diagnoza – leczenie sektorowe – łańcuch lezji
Podstawą sukcesu w leczeniu jest diagnoza. Skrupulatnie przeprowadzona anamneza (bazująca na znajomości powiązań anatomicznych, topograficznych, fizjologicznych, czynnościowych, współczulnych i przywspółczulnych) może naprowadzić nas na źródło problem...
Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem
