Problematyka dotycząca zespołu nadpobudliwości psychoruchowej nie jest zagadnieniem nowym, lecz jest powszechnie znana na świecie. Problemy dotyczące postępowania z dzieckiem/pacjentem z ADHD są nadal aktualne i niezwykle trudne.
Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego z tytułem magistra na Wydziale Fizjoterapii we Wrocławiu. Długoletni pracownik Międzynarodowego Instytutu Dr Svetlany Masgutovej (Wrocław, Warszawa), starszy specjalista (Core Specialist) w programach MNRI (Masgutova Neurosensorimotor Reflex Integration). Uczestnik międzynarodowych konferencji MNRI (USA, Azja, Europa).
Problematyka dotycząca zespołu nadpobudliwości psychoruchowej nie jest zagadnieniem nowym, lecz jest powszechnie znana na świecie. Problemy dotyczące postępowania z dzieckiem/pacjentem z ADHD są nadal aktualne i niezwykle trudne.
Dotyk korzystnie wpływa na rozwój emocjonalny, poznawczy i społeczny. W pierwszym okresie życia bezpośredni fizyczny kontakt z matką uspokaja i zapewnia poczucie bezpieczeństwa dziecku. Terapia neurotaktylna dr Svetlany Masgutovej wykorzystuje naturalne, neurofizjologiczne zasoby czuciowo-ruchowe organizmu do pobudzenia zmysłu dotyku, co wpływa aktywizująco na naturalne mechanizmy wspierające funkcjonowanie systemów: dotykowego, proprioceptywnego, odruchów, regulacji stresu oraz niewerbalno-emocjonalnego.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (attention deficit hyperactivity disorder – ADHD) to zespół hiperkinetyczny, w którym występują trudności z utrzymaniem uwagi, łatwe rozpraszanie się i nadmierna ruchliwość, impulsywność zachowania, niepokój emocjonalny oraz inne zaburzenia w szeroko pojmowanym funkcjonowaniu społecznym u osoby nim dotkniętej. Główne komponenty zespołu są zarazem osiowymi objawami, które manifestują się u każdego dziecka z diagnozowanym zaburzeniem, lecz u każdego w różnym nasileniu.
Dotyk stanowi źródło bodźców mających ogromny wpływ na integrację sensomotoryczną oraz rozwój i funkcjonowanie mózgu. W metodzie dr Svetlany Masgutovej przyjmuje się, że jest on jednym z głównych źródeł wrażeń modulujących pracę ośrodkowego układu nerwowego.
W artykule omówiono rolę układu dotykowego i proprioceptywnego w kształtowaniu świadomości ciała, rozwoju małej i dużej motoryki, praksji, mowy i dyskryminacji wzrokowej oraz ich znaczenie dla bezpieczeństwa emocjonalnego dziecka. W ramach przybliżenia czytelnikom zasad terapii neurotaktylnej przedstawiono także ćwiczenia z zakresu technik tylnej powierzchni ciała.
Początki powstania autorskiej metody dr Svetlany Masgutovej (Masgutova neurosensorimotor reflex integration – MNRI®) sięgają roku 1989. W latach 1975–1980, kiedy była studentką psychologii, jej głównym polem zainteresowań były odruchy, ich rozwój oraz dojrzewanie. Fascynacja ta\ przełożyła się bezpośrednio na temat pracy dyplomowej Odruchy bezwarunkowe, nieświadome procesy i osobowości. Swoją wiedzę rozwijała, studiując publikacje pionierów z zakresu rozwoju odruchów: I. Sechenova, J. Konorskiego, C. Sherringtona, L. Wygotskiego, I. Pavlova oraz N. Bernsteina.