Terapia neurotaktylna dr Svetlany MasgutoveJ - część 2

Mózg czerpie wszelkie informacje z otaczającego świata poprzez wysoce wyspecjalizowane systemy sensoryczne. Ich prawidłowe funkcjonowanie zależy od właściwej percepcji oraz adekwatnych reakcji na informacje docierające do mózgu, który tworzy wielowymiarowy obraz tego, co dzieje się wokół nas. Mózg uczy się odbierać informacje zmysłem wzroku, słuchu, dotyku, węchu i smaku oraz specjalnym zmysłem, który rejestruje ruch i siłę grawitacji – systemem przedsionkowym. Zmysł dotyku jest najbardziej pierwotnym zmysłem i funkcjonuje w dwóch wymiarach – w ramach czucia powierzchniowego i głębokiego, związanego z naciskiem na mięśnie i stawy (propriocepcja) [1].

Dotyk to potężne źródło bodźców mających ogromny wpływ na integrację sensomotoryczną oraz rozwój i funkcjonowanie mózgu.

W metodzie dr Svetlany Masgutovej przyjmuje się, że zmysł dotyku jest jednym z głównych źródeł wrażeń modulujących pracę ośrodkowego układu nerwowego. W ścisłym związku ze zmysłem dotyku pozostaje zmysł propriocepcji. Termin ten oznacza odbieranie bodźców związanych z ruchem i położeniem ciała poprzez receptory czucia głębokiego. Czucie pozycji oraz ruchu w przestrzeni przez ludzkie ciało zostało po raz pierwszy opisane w 1557 r. przez włoskiego lekarza i filozofa Juliusza Cezara Scaligera, który zjawisko to zdefiniował jako „czucie ruchu”. Znacznie później, w 1826 r. Charles Bell podjął zagadnienie „czucia mięśniowego”, a w 1880 r. Henry Charlton Bastian zaproponował zmianę terminu na „kinestezję”. Niekwestionowanym ojcem propriocepcji jest Charles Scott Sherrington, według którego proprioceptory to wyspecjalizowane komórki zlokalizowane w ścięgnach, więzadłach, skórze, mięśniach, odpowiedzialne za odbieranie wrażeń będących „czystą formą świadomości ruchu i zajmowania przestrzeni”, leżących poza naszym wzrokiem i świadomością. Ich istnienie Sherrington uznał za „sekretny szósty zmysł ciała ludzkiego” [2–5].

Propriocepcja pozwala na dokładne określenie ułożenia poszczególnych segmentów i części naszego ciała w przestrzeni oraz rozpoznawanie ich wzajemnego przemieszczania się. Odnosi się do informacji sensorycznych powodowanych przez kurczenie się i rozciąganie mięśni, ścięgien oraz ucisk na stawy. Dzięki propriocepcji, czyli czuciu głębokiemu, można bez kontroli wzroku dokładnie wyc...