mgr; terapeuta NDT Bobath Baby
Dysplazja stawu biodrowego u dzieci może być trudna do zdiagnozowania. Dlatego w pełnej diagnostyce korzysta się z badań fizycznych oraz obrazowych, jak USG i RTG. Podobnie leczenie rozpoznanej dysplazji nie należy do łatwych. Na wybór właściwej metody leczenia wpływ ma wiek dziecka i rodzaj występującego u niego schorzenia.
Dysplazja stawu biodrowego (łac. dysplasia coxae congenita, ang. hip dysplasia) jest jedną z najczęstszych wad wrodzonych występujących w populacji europejskiej. Jest to dysfunkcja stawów biodrowych, często określana jako dysplazja rozwojowa stawów biodrowych lub DDH. Dokładna przyczyna jej występowania nie jest znana, uważa się jednak, że jest ona wadą rozwojową (DDH), co oznacza, że rozwija się okołourodzeniowo, po urodzeniu, a nawet w dzieciństwie.
Gojenie się ran i powstawanie blizn jest procesem, który wytworzył się w ciągu wielu milionów lat rozwoju filogenetycznego człowieka. Natura wyposażyła nas w możliwość odbudowy integralności tkanki po wystąpieniu uszkodzenia. Wielokrotnie i z różnych powodów dochodzi jednak do sytuacji, kiedy musimy medycznie zainterweniować w proces gojenia się rany i powstawania blizny, tak aby ostateczny efekt naszych działań był jak najkorzystniejszy dla pacjenta.
