Ból pośladka. Wybrane sposoby badania i terapii dysfunkcyjnych struktur – ujęcie holistyczne

Protokoły fizjoterapeutyczne
   Tematy poruszane w tym artykule  
  • Jak dysfunkcje odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa mogą wpływać na ból pośladka oraz związek z dolegliwościami ze strony narządów jamy brzusznej?
  • Znaczenie aktywnego konfliktu korzeniowo-dyskowego w generowaniu silnych dolegliwości bólowych pozornie związanych z obszarem pośladka.
  • Wpływ dysfunkcji stawu biodrowego na ból pośladka, zarówno w sposób bezpośredni, jak i pośredni oraz metody jego badania.
  • Podrażnienie więzadła nadkolcowego kości krzyżowej jako potencjalne źródło bólu pośladka i związki anatomoczynnościowe tego więzadła.
  • Rolę segmentów kręgosłupa lędźwiowego w generowaniu bólu pośladka i metody diagnostyczne wskazujące na ich udział w procesie chorobowym.
  • Diagnostykę i terapię kości guzicznej oraz znaczenie powięzi piersiowo-lędźwiowej i szerokiej w kontekście generowania i przekazywania sygnałów bólowych.

W gabinecie fizjoterapeutycznym często spotkać można osoby wskazujące na pośladek jako miejsce występowania u nich objawów bólowych. Najczęściej dolegliwości te towarzyszą zespołom bólowym kręgosłupa lędźwiowego. Praktyka uczy, że istnieje duża liczba struktur mięśniowych, więzadłowych, torebkowo-stawowych, okostnowych, nerwowych, których podrażnienie manifestuje się właśnie bólem pośladka. Co ciekawe, sam mięsień pośladkowy wielki rzadko jest przyczyną bólu.

Bezpośrednim źródłem bólu pośladka mogą być struktury położone głębiej i bardziej odlegle. Do zadań fizjoterapeuty należy zatem odnalezienie struktur dominujących w obrazie klinicznym i poddanie ich skutecznej terapii. Musi on również spróbować określić przyczyny powstania dysfunkcji, uwzględniając istnienie zaburzeń pierwotnych lub towarzyszących w innych odcinkach kręgosłupa i narządu ruchu. Kluczowe znaczenie do wdrożenia skutecznej i trwałej terapii ma zatem znajomość charakterystyki objawowej dysfunkcji poszczególnych struktur anatomicznych i tzw. interakcji czy reakcji łańcuchowych – ukazujących stopień powiązania czynnościowego pomiędzy poszczególnymi strukturami narządu ruchu. W poniższym opracowaniu przedstawiono charakterystykę struktur, które warto poddać badaniu czynnościowemu, biorąc pod uwagę ich potencjalnie bezpośredni związek z omawianym problemem.

Więzadło krzyżowo-guzowe

Więzadła krzyżowo-guzowe pełnią funkcję amortyzującą wstrząsy przenoszone z kończyn dolnych na kręgosłup, wspomagając stabilizację stawów krzyżowo-biodrowych. Prawidłowo funkcjonujące mięśnie skośne i poprzeczny brzucha zmniejszają obciążenia, jakim są poddawane zwłaszcza podczas podporu jednonóż. Więzadło krzyżowo-guzowe warto wziąć pod uwagę szczególnie wtedy, gdy objawy bólowe występują w pozycji siedzącej, a to z racji drażnienia jego przyczepu na guzie kulszowym. Objawy te mogą dotyczyć pośladka, ale także lędźwi jednostronnie, tylnej strony uda, łydki, ścięgna Achillesa, rozcięgna podeszwowego stopy czy krocza. W badaniu trzeba posłużyć się najczęściej testami rozciągowymi więzadła oraz palpacją jego przyczepów. Pomocna jest także ocena długości mięśni grupy kulszowo-goleniowej, a także zginaczy podeszwowych łydki – często skróconych (zdj. 1–4) [1–3, 10, 13, 14]. 

Zdj. 1. Badanie więzadła krzyżowo-guzowego (kolano – bark ipsilateralny)

 

Zdj. 2. Badanie palpacyjne więzadła krzyżowo-guzowego na guzie kulszowym

 

Zdj. 3. Badanie i terapia (PIR) więzadła krzyżowo-guzowego

 

Zdj. 4. Poizometrycz...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO