Rozejście mięśni prostych (diastasis musculorum rectorum)
Mięśnie proste brzucha leżą na przedniej ścianie brzucha, przyczep początkowy: chrząstki V–VII żebra, wyrostek mieczykowaty mostka oraz więzadło żebrowo-mieczykowe. Przyczep końcowy to spojenie łonowe i grzebień łonowy kości miednicznej. Rozcięgna mięśnia poprzecznego brzucha, mięśni skośnych zewnętrznych i wewnętrznych tworzą pochewkę mięśni prostych przechodzącą w kresę białą. Zbudowana jest ona z włókien kolagenowych, które mimo dużej odporności na rozciąganie, w trakcie ciąży mogą ulec wydłużeniu, szczególnie w ostatnich tygodniach. Dzieje się to pod wpływem nacisku rosnącej macicy na powłoki brzuszne. W tym czasie dużą rolę odgrywają także hormony – głównie relaksyna i elastyna, których ilość zwiększa się, by rozluźnić więzadła, mięśnie i połączenia w obrębie miednicy, m.in. spojenie łonowe. Wszystkie te zmiany mają za zadanie przygotować brzuch na utrzymanie rozwijającego się dziecka, a pod koniec ciąży poszerzyć wymiar poprzeczny miednicy [1].
REKLAMA
Rozejście mięśni prostych brzucha może występować u 27% ciężarnych w II i u 66% w III trymestrze. Zaraz po porodzie problem ten diagnozuje się u 53% kobiet, jednak mija on samoistnie u części z nich i zostaje u 36% po okresie połogu [2].
Czynniki ryzyka:
- otyłość – ciśnienie wewnętrzne wyższe niż normalnie,
- zbyt słabe lub zbyt mocne mięśnie brzucha,
- duża ilość wód płodowych,
- ciąża mnoga,
- kolejna ciąża w krótkim odstępie czasu,
- liczne ciąże,
- praca wymagająca dźwigania,
- wiek ciężarnej powyżej 35. roku życia,
- duża masa urodzeniowa dziecka.
Test
...Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
