Fizjoterapia w zespole trzaskającego biodra

Wyróżnia się trzy typy trzaskającego biodra: wewnętrzny, zewnętrzny i wewnątrzstawowy. Etiologia problemu jest złożona, a sukces w leczeniu zależy od dokładnego określenia przyczyny. 

Typ wewnętrzny trzaskającego biodra dotyczy ścięgna mięśnia biodrowo-lędźwiowego, które przeskakuje nad strukturami leżącymi głębiej pod nim, takimi jak: wyniosłość biodrowo-łonowa, głowa kości udowej, krętarz mniejszy. Inną możliwą przyczyną może być przesuwanie się więzadła biodrowo-udowego przez przednią część panewki. Przeskakiwanie pojawia się w trakcie ruchu od zgięcia do wyprostu w biodrze, ból zlokalizowany jest w pachwinie.

Uczucie trzaskania lub przeskakiwania w biodrze może być czasami objawem uszkodzenia obrąbka stawowego, obecności ciała wolnego w stawie, chondromatozy błony maziowej lub idiopatycznej niestabilności stawu biodrowego. Jest to tzw. zespół trzaskającego biodra typu wewnątrzstawowego.

Najczęściej spotyka się SHS typu zewnętrznego, w który zaangażowane są struktury leżące zewnętrznie od stawu biodrowego: ścięgno mięśni grupy kulszowo-goleniowej „przeskakujące” nad guzem kulszowym lub naprężacz powięzi szerokiej i pasmo biodrowo-piszczelowe oraz mięsień pośladkowy wielki nad krętarzem większym. Dalszy przyczep mięśnia pośladkowego wielkiego częściowo utworzony jest przez szeroką blaszkę ścięgnistą, której włókna przechodzą nad powierzchnią boczną krętarza większego, kończąc się w głębokiej warstwie pasma biodrowo-piszczelowego. W przypadku trzaskającego biodra typu zewnętrznego dochodzi do zaburzenia balansu między pasmem biodrowo-piszczelowym i mięśniem pośladkowym wielkim, kiedy przemieszczają się nad krętarzem w trakcie ruchu zgięcia i wyprostu.

Etiologia zespołu trzaskającego biodra

Ogólnie etiologia zespołu jest złożona. Przyczyny biomechaniczne to przede wszystkim asymetria obciążania kończyn, różnica długości kończyn, biodro szpotawe, antewersja lub retrowersja biodra, wzmożone napięcie pasma biodrowo-piszczelowego,...