Kompleksowe postępowanie fizjoterapeutyczne w dnie moczanowej — staw śródstopno-paliczkowy palucha

Specjalistyczną fizjoterapię należy wprowadzić po wystąpieniu pierwszych niepokojących objawów. Proces usprawniania dzieli się na dwa okresy:

• ostry,
• przewlekły.

Okres ostry

Czas trwania: kilka tygodni.

W tym okresie fizjoterapię powinno się stosować pięć razy w tygodniu, w warunkach ambulatoryjnych. Na tym etapie stosuje się wyłącznie zabiegi z zakresu fizykoterapii w celu wyciszenia ostrych objawów chorobowych. Należy pamiętać, iż przed rozpoczęciem poszczególnych zabiegów należy przeprowadzić z pacjentem wywiad odnośnie do chorób współistniejących.
Główne cele:

• działanie przeciwbólowe,
• działanie przeciwzapalne,
• działanie przeciwobrzękowe,
• działania poprawiające trofikę skóry,
• działanie edukacyjne.

Fizykoterapia:

• laseroterapia (czas 5–10 min, zdj. 1, 2A–B),
• krioterapia (czas 3 min, zdj. 3),
• pole magnetyczne (czas 20 min),
• fonoforeza (z wykorzystaniem substancji przeciwbólowej i przeciwzapalnej) (czas 5–7 min, zdj. 4A–B),
• jonoforeza (z wykorzystaniem substancji przeciwbólowej i przeciwzapalnej, czas 15 min),
• prądy interferencyjne (czas 15–20 min, zdj. 5),
• hydroterapia, np. kąpiele solankowe (czas 15 min).
• Formą uzupełniającą mogą być (szczególnie w warunkach domowych):
• zimne okłady (cold pack),
• wcierki (z maści przeciwbólowej i przeciwzapalnej).

Okres przewlekły

Czas trwania: kilka tygodni.
W tym okresie fizjoterapię powinno się stosować trzy razy w tygodniu, w warunkach ambulatoryjnych lub domowych. Na tym etapie stosuje się wyłącznie zabiegi 
z zakresu kinezyterapii w celu utrzymania odpowiedniej biomechaniki stawowej.
Główne cele:

• utrzymywanie właściwego zakresu ruchu stawu, 
• zapobieganie powstaniu zaników mięśniowych, 
• poprawa siły mięśniowej,
• poprawa wytrzymałości mięśniowej,
• działanie poprawiające ogólną sprawność,
• zapobieganie przykurczom, 
• przywrócenie odpowiednich wzorców ruchowych,
• postępowanie profilaktyczne.

Kinezyterapia:

• ćwiczenia bierne (czas 5–10 min, zdj. 6A–B, 7A–B, 8A–B),
• ćwiczenia czynno-bierne (czas 15 min),
• ćwiczenia czynne wolne (czas 15–20 min, zdj. 9A–B),
• ćwiczenia ogólnousprawniające (czas 20 min, zdj. 10A–B, 11A–B, 12A–B, 13A–B, 14A–B, 1A–B),
• ćwiczenia oporowe (czas 5 min),
• ćwiczenia z elastycznym oporem (czas 5 min, zdj. 16A–B, 17A–B, 18A–B),
• ćwiczenia sensomotoryczne (czas 5–10 min, zdj. 19A–B, 20A–B, 21A–B, 22),
• indywidualna praca z pacjentem (czas 15 min),
• trakcja (czas 5 min, zdj. 23),
• autoćwiczenia (czas 5–10 min).

Formą uzupełniającą może być:

• masaż (zdj. 24A–C).

Powyższa standaryzacja postępowania fizjoterapeutycznego jest tylko przykładowym modelem usprawniania w opisywanym schorzeniu. 
W razie jakichkolwiek komplikacji należy bezzwłocznie skontaktować się z lekarzem prowadzącym danego pacjenta.

Zdj. 1. Laseroterapia (prysznicowa)

  
Zdj. 2A–B. Laseroterapia (punktowa)


Zdj. 3. Krioterapia (miejscowa)

  
Zdj. 4A–B. Fonoforeza


Zdj. 5. Prądy interferencyjne

  
Zdj. 6A–B. Ćwiczenia bierne

  
Zdj. 7A–B. Ćwiczenia bierne

  
Zdj. 8A–B. Ćwiczenia bierne

  
Zdj. 9A–B. Ćwiczenia czynne – wolne

  
Zdj. 10A–B. Ćwiczenia ogólnousprawniające

  
Zdj. 11A–B. Ćwiczenia ogólnousprawniające

  
Zdj. 12A–B. Ćwiczenia ogólnousprawniające

  
Zdj. 13A–B. Ćwiczenia ogólnousprawniające

  
Zdj. 14A–B. Ćwiczenia ogólnousprawniające

  
Zdj. 15A–B.  Ćwiczenia ogólnousprawniające

  
Zdj. 16A–B. Ćwiczenia z elastycznym oporem

  
Zdj. 17A–B. Ćwiczenia z elastycznym oporem

  
Zdj. 18A–B. Ćwiczenia z elastycznym oporem

  
Zdj. 19A–B. Ćwiczenia sensomotoryczne

  
Zdj. 20A–B. Ćwiczenia sensomotoryczne

  
Zdj. 21A–B. Ćwiczenia sensomotoryczne


Zdj. 22. Ćwiczenia sensomotoryczne


Zdj. 23. Trakcja

  


Zdj. 24A–C. Masaż

Profilaktyka

...