Lekki dotyk, głębokie oddziaływanie Terapia CranioSacralna Upledgera

Terapia czaszkowa w różnych postaciach znana jest od 1940 r., kiedy dr William Sutherland, pionier osteopatii czaszkowej, poprowadził swój pierwszy kurs w USA. Od tamtej chwili obszar zainteresowania terapii tego typu znacznie się poszerzył, wykraczając daleko poza „skorupę obudowującą mózg”. Obszar ten obejmuje całe środowisko ośrodkowego układu nerwowego (OUN), w tym propriocepcję oraz układ endokrynologiczny. Ponadto techniki powięziowe, wchodzące w skład zestawu narzędzi terapii CranioSacralnej, są postrzegane jako korzystne zarówno pod względem całej anatomii człowieka, jak i pracy z człowiekiem na wszystkich poziomach.

Historia terapii CranioSacralnej

W latach 70. XX wieku amerykański lekarz osteopatii, dr John E. Upledger, asystując podczas operacji neurologicznej, po raz pierwszy natknął się na rytm czaszkowy. W tamtym czasie postawa Upledgera w stosunku do doniesień osteopatii czaszkowej oraz znaczenia tego biologicznego rytmu dla osteopatów czaszkowych cechowała się dużą ignorancją tematu. Nie przeszkodziło mu to jednak w żywym zainteresowaniu się nowym zjawiskiem. Poszukiwania zaprowadziły go do prac Sutherlanda. Upledger uznał za fascynujący fakt, że to niewątpliwie wyjątkowo skuteczne podejście jest kompletnie nieznane w świecie medycyny konwencjonalnej. Szczęśliwie Upledger objął stanowisko badacza klinicznego na Michigan State University School of Osteopathic Medicine. Po...