Rzetelne badanie palpacyjne ukierunkowuje późniejsze leczenie i w praktyce często zawiera w sobie gesty terapeutyczne, np. badanie ruchomości kości nadgarstka może być wstępem do mobilizacji stawowej. Badanie palpacyjne opiera się na znajomości anatomii topograficznej (opisowej). Powinno ono być doskonalone poprzez ciągły rozwój zdolności manualnych osoby wykonującej to badanie. Zważywszy na to, że anatomia palpacyjna jest dziedziną praktyczną, w niniejszym opracowaniu starano się przedstawić koncepcję badania palpacyjnego okolicy nadgarstka, podkreślając głębokość badania oraz gesty, które ułatwią palpację. Sposób badania przedstawiony w artykule ma zastosowanie zarówno w pracy klinicznej, jak i dydaktycznej. W dużej mierze opiera się on na metodzie opracowanej przez Francisa Lafosse D.O., z którym autorka współpracuje jako asystent anatomii palpacyjnej na szkoleniach dla osteopatów i fizjoterapeutów oraz na warsztatach anatomii sekcyjnej na Philipps University w Marburgu.
REKLAMA
Opisy kierunków badania będą przedstawione w tzw. pozycji anatomicznej.
Badanie palpacyjne okolicy nadgarstka wyznaczą następujące granice: proksymalnie linia poprzeczna do osi długiej kończyny, która przejdzie powyżej głowy kości łokciowej, dystalnie będą to podstawy kości śródręcza.
Skóra
Skóra na poziomie nadgarstka w części dłoniowej jest sprężysta i staje się grubsza poniżej bruzdy zgięcia nadgarstka. Na powierzchni grzbietowej jest ruchoma i nie ma...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
