Współcześnie wielu ludzi koncentruje się na permanentnym dążeniu do poprawy swojego statusu, dbaniu o własne potrzeby oraz poprawie funkcjonalności środowiska w celu tworzenia jak najlepszych warunków bytowych. Istnieje wiele nurtów ideologicznych, które szerzą wśród społeczeństwa hasła takie jak równość, wolność i tolerancja dla każdej grupy społecznej. Pomimo powszechnie głoszonej równości społecznością narażoną na brak równych szans są osoby z niepełnosprawnościami. W niniejszym opracowaniu pragnę zająć się zagadnieniem równorzędności praw oraz adaptacji warunków i możliwości do potrzeb osób z niepełnosprawnościami w obliczu doświadczania przemocy.
Powszechną regulacją prawną dotyczącą omawianej problematyki jest konwencja o prawach osób niepełnosprawnych sporządzona w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 1169 z późn. zm.), która umożliwia osobom z niepełnosprawnościami rzeczywiste korzystanie ze wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności na równi z innymi osobami. Konwencja została przyjęta przez Organizację Narodów Zjednoczonych, a Polska ratyfikowała ją w 2012 r.
Jednym z postanowień konwencji jest zakaz bezprawnego i samowolnego pozbawiania wolności, wolność od tortur lub okrutnego, nieludzkiego albo poniżającego traktowania lub karania, zakaz poddawania bez swobodnie wyrażonej zgody eksperymentom medycznym lub naukowym. Wszystkie wymienione komponenty są składową ogólnie znanego pojęcia przemocy.
Na grunc...