Program rehabilitacji funkcjonalnej w idiopatycznej postaci poprzecznego zapalenia rdzenia kręgowego

Jak podaje Brinar i wsp., „schorzenie to najczęściej jest poprzedzone chorobą zakaźną (w niemal połowie przypadków 1–3 tygodnie wcześniej występuje infekcja, zazwyczaj górnych dróg oddechowych), procesu alergicznego, demielinizacyjnego lub zespołu paraneoplazmatycznego. U 10% chorych trudno jest ustalić przyczynę i wówczas diagnozowana jest postać idiopatyczna ATM [2]”.

Częstość występowania ATM w populacji bez względu na etiologię ocenia się na 1–4 nowych zachorowań/milion/rok. Obserwuje się dwa szczyty zachorowania: pierwszy między 10. a 19. rokiem życia i drugi między 30. a 39. Uważa się, że nie ma skłonności rodzinnej ani większej tendencji do występowania u określonej płci [3]. Objawy kliniczne ATM w znacznej mierze uzależnione są od poziomu uszkodzenia rdzenia kręgowego oraz od rozległości samych zmian. Niemniej jednak, zawsze zauważa się utratę funkcji motorycznych spowodowanych zaburzeniami czynności nerwów ruchowych oraz zaburzenia wegetatywne spowodowane uszkodzeniem dróg rdzenia kręgowego. U prawie 50% chorych stwierdza się porażenie kończyn dolnych, a u większości zaburzenia czynności pęcherza moczowego i zaburzenia czuciowe. Poprawę obserwuje się w ciągu kilku tygodni do średnio 3 lat. Jeżeli dochodzi do wyzdrowienia, rzadko jest ono całkowite. W pierwszej kolejności ustępuje anastezja, a po pewnym czasie w różnym stopniu także porażenie [4, 5].

Opis przypadku

Kobieta, 37 lat, w 2010 r. doszło do nagłego niedowładu czterokończynowego, początkowo kończyn górnych, następnie kończyn dolnych, poprzedzonego bólami, a później parestezjami kończyn górnych. Cały proces trwał kilka chwil. Początkowo wysunięto podejrzenie udaru niedokrwiennego rdzenia kręgowego i zastosowano leczenie tromboliczne. Przy przyjęciu na oddział w badaniu neurologicznym stwierdzono u pacjentki porażenie czterech kończyn z obniżonym napięciem mięśniowym, zniesionymi odruchami głębokimi, zniesionym czuciem bólu i temperatury w dermatomach od C5 w dół oraz brakiem kontroli zwieraczy; bez innych objawów ogniskowego uszkodzenia układu nerwowego, bez objawów oponowych. W badaniu rezo...