Protokół fizjoterapeutyczny w chorobie zwyrodnieniowej stawu łokciowego

Protokoły fizjoterapeutyczne

Ruch pod każdą postacią odgrywa bardzo ważną rolę w życiu każdego człowieka. Odpowiednio dawkowany może zapewnić sprawność na długie lata. Natomiast niewłaściwie wykonywane rozmaite ćwiczenia fizyczne w dużym stopniu przyczyniają się do powstania licznych urazów, co w perspektywie czasu skutkuje rozwojem wielu chorób, np. choroby zwyrodnieniowej.

Jednym z ważniejszych stawów kończyny górnej zapewniających odpowiednią jej ruchomość jest staw łokciowy. Ze względu na swoją budowę i umiejscowienie jest on narażony na różnorodne kontuzje. Staw łokciowy ma złożoną budowę pod względem zarówno anatomicznym, jak i biomechanicznym, co powoduje, iż jest bardzo często predysponowany do powstania różnego rodzaju dysfunkcji. Zaburzona praca tego stawu może wpływać niewłaściwie na prawidłowe funkcjonowanie człowieka w życiu codziennym. Uszkodzony pod względem anatomicznym staw łokciowy przyczynia się w dużej mierze do zaburzenia prawidłowego stereotypu ruchowego. W perspektywie czasu takie postępowanie skutkuje wystąpieniem rozmaitych dolegliwości bólowych bądź przykurczów.

REKLAMA

Kończyny górne pełnią szereg kluczowych funkcji dla prawidłowego funkcjonowania człowieka w życiu codziennym. Pod względem anatomicznym kończyna górna składa się przede wszystkim z:

  • okolicy naramiennej,
  • okolicy pachowej,
  • ramienia,
  • łokcia,
  • przedramienia,
  • nadgarstka,
  • ręki.

Anatomia stawu łokciowego

Staw łokciowy jest stawem złożonym. Składa się z trzech połączeń objętych wspólną torebką stawową. Dwa połączenia, tj. część ramienno-łokciowa i część ramienno-promieniowa stawu łokciowego, stanowią funkcjonalnie jedną całość, a ruch odbywa się w nich wokół wspólnej, poprzecznej osi stawu. Są to ruchy zginania i prostowania. Trzecią część stawu łokciowego tworzy połączenie promieniowo-łokciowe zwane stawem promieniowo-łokciowym bliższym, który należy do stawów typu obrotowego. Ruchy obrotowe przedramienia, tj. nawracanie i odwracanie, mogą się odbywać w tym stawie przy współudziale stawu promieniowo-łokciowego dalszego. 

W utworzeniu stawu łokciowego uczestniczą trzy pary powierzchni stawowych: 

  • część ramienno-łokciową tworzy powierzchnia stawowa bloczka kości ramiennej i wcięcie bloczkowe kości łokciowej, 
  • część ramienno-promieniowa jest utworzona przez powierzchnię stawową główki kości ramiennej i dołek stawowy głowy kości promieniowej, 
  • część promieniowo-łokciową tworzy wcięcie promieniowe kości łokciowej.

Torebka stawowa jest dość obszerna i cienka od przodu i tyłu, natomiast gruba i napięta po stronie bocznej i przyśrodkowej, gdzie jest wzmocniona silnymi więzadłami. Na kości ramiennej torebka stawowa przymocowuje się poniżej obu nadkłykci, z przodu i z tyłu, wzdłuż górnych granic dołu dziobiastego, dołu promieniowego i dołu wyrostka łokciowego. Na kości łokciowej pr...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO