Protokół obozu rehabilitacyjnego dla zawodników lekkiej atletyki

Głównym założeniem obozu rehabilitacyjnego jest określenie zakresu i rodzaju urazów występujących u zawodników lekkiej atletyki − biegi średnie (grupa sprintu przedłużonego − 400 m). Składowymi obozu są: diagnostyka, a także zróżnicowane działania terapeutyczne zależne od rodzaju, stopnia uszkodzenia tkanki i rozległości urazu. Cel działań zakłada wygaszanie intensywności obciążeń, terapię urazów, kształtowanie i poprawę podstawowej sprawności motorycznej oraz reedukację ruchową. W ostatnim etapie dołącza się ponadto treningi świadomościowe na bazie założeń Schlaipa i Gesthalta w celu przygotowania zawodników do autoterapii w okresie przejściowym. Kluczowym elementem powodzenia obozu jest opracowanie jego planu przy ścisłej współpracy z trenerem prowadzącym i psychologiem, w celu spersonalizowania działań oraz stworzenia niekolidującego z założeniami treningowymi systemu odbudowy i usprawniania układu ruchu 
sportowca.

Miejsce zgrupowania

Przy wyborze miejsca zgrupowania należy uwzględnić warunki klimatyczne, nasłonecznienie oraz infrastrukturę. Wskazana jest coroczna zmiana bodźców, a co za tym idzie − lokalizacji obozu. Usytuowanie ośrodka wymusza opracowanie protokołu z uwzględnieniem wszystkich czynników wynikających z panujących warunków klimatycznych, ukształtowania terenu, zaplecza balneoterapeutycznego łącznie z zasobami naturalnymi znajdującymi się w okolicy, np. źródła mineralne, termalne, błota, piasek morski, słona woda, strumienie itp.

Idealnie byłoby, gdyby obóz mógł się odbyć w miejscu o dużym nasłonecznieniu, co daje m.in. możliwość prowadzenia ćwiczeń ekscentrycznych przy jednoczesnym poddaniu ciała maksymalnej emisji słonecznej przez ok. 50 min. Skuteczność takiego postępowania udowodniona jest badaniami dr. n. med. Jarosława Krzywańskiego, wykazującymi zwiększenie stężenia witaminy D3 w organizmie (we krwi lub surowicy) po zgrupowaniach prowadzonych w krajach o dużym nasłonecznieniu [1]. Badania miały charakter porównawczy, w których mierzono stężenie 25-0H-D3 przed wyjazdem i po wyjeździe. Wyniki badań wskazują na konieczność ograniczenia lub wyeliminowania używania blokerów i filtrów podczas zajęć.

Obozy w ciepłym klimacie dają także możliwość przeprowadzenia części treningów tlenowych, jak np. slow joggingu, bez obuwia, na trawiastych lub piaszczystych podłożach. Taka forma ruchowa ma wpływ na polepszenie funkcjonowania obwodowego układu krwionośnego, poprawę funkcji stawów i ścięgien śródstopia. Ze względu na specyfikę walorów klimatycznych możliwe jest też odpowiednie sformatowanie diety opartej na naturalnie dojrzewających warzywach i owocach. W warunkach polskich można wykorzystać walory nadmorskiego klimatu lub zaproponować formułę treningów hipoksji (klimat górski). 

Termin i czas trwania obozu − obóz w periodyzacji treningu

Optymalnym terminem realizacji obozu jest moment zakończenia okresu przygotowawczo-startowego.

Czas zgrupowania rehabilitacyjnego wynosi trzy tygodnie. Należy pamiętać, że przebudowa struktur kolagenowych trwa 50−60 dni [2]. Dlatego żeby osiągnąć cele terapeutyczne, zawodnicy powinni realizować w formule autoterapii określone zadania przez min. dwa miesiące. W tym czasie istnieje bowiem możliwość przeprowadzenia skutecznej rehabilitacji zawodników bez kolizji z programem treningowym zgodnym z jego periodyzacją. Równie ważnym czynnikiem jest czas trwania całego cyklu rehabilitacyjnego, ponieważ minimalny okres naprawy i stabilizacji na poziomie struktur kolagenowych wynosi 90 dni.

W periodyzacji treningu obóz rehabilitacyjny ma takie samo znaczenie jak trening zasadniczy, gdyż umożliwia i intensyfikuje procesy regeneracji oraz podnosi poziom sprawnościowo-wydolnościowy zawodnika.

Co najważniejsze, obóz rehabilitacyjny jest optymalnym systemem utrzymania lub polepszenia sprawności motorycznej zawodników oraz umożliwia rozpoczęcie okresu treningowego z innego poziomu obciążeń, z jednoczesnym ograniczeniem kontuzyjno...