Rehabilitacja chorych z wysiękowym zapaleniem opłucnej

Przyczyną powstania stanu zapalnego opłucnej z wysiękiem w 75% przypadków są: nowotwory złośliwe (33%), gruźlica (16–21%), bakteryjne zapalenie płuc (16–21%), zatory płucne (12%). Rzadziej przyczyną wysięku są choroby immunologiczne tkanki łącznej [2].
Zapalenie suche opłucnej jest pierwszą fazą wysiękowego zapalenia opłucnej (zdj. 1). Pacjent odczuwa bardzo silny, kłujący ból w klatce piersiowej, który nasila się podczas poruszania lub głębokiego oddechu. U chorego występują poty i gorączka. Ból jest spowodowany ocieraniem się o siebie blaszek opłucnej ściennej i opłucnej płucnej. Blaszki opłucnej są obrzęknięte, przekrwione, a na ich powierzchni odkładają się złogi włóknika. Gromadzenie się płynu prowadzi do oddalenia się od siebie blaszek opłucnej, co powoduje złagodzenie dolegliwości bólowych u pacjenta. Zwiększająca się ilość płynu doprowadza do uciśnięcia płuca i odsunięcia go od ściany klatki piersiowej (zdj. 2). Powoduje to pojawienie się w płucu niedodmy oraz zmniejszenia w nim powietrzności, co skutkuje pojawieniem się u chorego duszności. Duży wysięk powoduje odczuwanie przez pacjenta tępego ucisku w klatce piersiowej [1, 2].