Przyczyny choroby, jak dotąd, mimo licznych badań nie zostały wyjaśnione. Dominują różne teorie immunologiczne w połączeniu z teorią wirusową. Przypuszcza się, że przyczyną mogą być zjawiska autoagresji w stosunku do osłonek mielinowych. Wyzwolenie reakcji autoagresywnych ma być wynikiem zakażenia wirusowego o działaniu powolnym, powodującym wytwarzanie się autoantygenów w tkance nerwowej, co prowadzi do powstawania przeciwciał, które z kolei działają na prawidłową istotę białą układu nerwowego, wywołując jej demielinizację.
Objawy kliniczne
Cechą charakterystyczną SM jest przebieg rzutami, tj. objawy podmiotowe i przedmiotowe pojawiają się, a następnie wycofują (okresy remisji). Zwykle jednak do kolejnych rzutów dochodzi w taki sposób, że przebieg choroby z upływem czasu niemal zawsze staje się cięższy. Stan chorego stopniowo się pogarsza, pogłębia się zniedołężnienie i wyniszczenie oraz zmniejsza się odporność na zakażenia, które nieraz kończą się śmiercią. Pojawienie się ognisk zwyrodnienia w opuszce i podwzgórzu mózgu zwykle przyspiesza śmierć chorego. We wczesnym okresie SM dochodzi do zajęcia nerwu wzrokowego (zapalenia nerwu wzrokowego), co objawia się upośledzeniem ostrości wzroku, zaburzeniami ruchów gałek ocznych, oczopląsem, podwójnym widzeniem (po raz pierwszy opisał te objawy w 1890 r. okulista niemiecki Wilhelm Uhthoff)....
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
