Uszkodzenie nerwów obwodowych można podzielić na uszkodzenia mechaniczne oraz uszkodzenia spowodowane chorobą przewlekłą.
Mechaniczne uszkodzenie nerwów obwodowych dotyczy najczęściej nerwów, które przebiegają powierzchownie lub z anatomicznego punktu widzenia są najsłabiej chronione lub osłonięte warstwami innych tkanek. Najliczniejsza grupa urazów tego typu dotyczy więc nerwów w obrębie kończyn, przede wszystkim kończyn górnych. W tym przypadku nie bez znaczenia pozostaje ilość i jakość wykonywanych czynności oraz związane z nimi generalne ryzyko urazu.
Nerw obwodowy składa się z trzech komponent:
REKLAMA
- ruchowej,
- czuciowej,
- wegetatywnej.
Efektem uszkodzenia włókien ruchowych są porażenia wiotkie, w wyniku których powstają zaniki mięśni zaopatrywanych przez dany nerw.
Uszkodzenie włókien czuciowych prowadzi do różnego rodzaju zaburzeń czucia, których granice często bywają zatarte z powodu unerwienia danej okolicy ciała lub skóry przez gałązki pochodzące z różnych nerwów.
Przerwanie włókien wegetatywnych prowadzi początkowo do przekrwienia tkanek przez rozszerzenie naczyń krwionośnych, a w późniejszym okresie do niedokrwienia i następowego niedotlenienia tkanek.
Do uszkodzeń spowodowanych przewlekłymi chorobami można zaliczyć stopę cukrzycową występującą przy cukrzycy. Jest ona spowodowana uszkodzeniem gałęzi czuciowych (prowadzi ono do powstawania częstych urazów, małych zranień), uszkodzeniem gałęzi wegetatywnych (zaburzenia odżywiania) oraz hiperglikemią, która zwiększa podatność na zakażenia.
Obwodowy układ nerwowy – kończyna górna, splot ramienny (część anatomiczna)
Splot ramienny unerwia kończynę górną i mięśnie powierzchowne grzbietu. Tworzą go korzenie brzuszne nerwów rdzeniowych segmentów C5–T1. Znajdują się one między mięśniem pochyłym przednim a mięśniem pochyłym środkowym. Korzenie nerwowe wychodzące z segmentu C5–C6 tworzą pień górny splotu, korzeń nerwowy C7 tworzy pień środkowy, a korzenie C8 i T1 – pień dolny. Biegną one powyżej obojczyka. Pnie rozgałęziają się na część przednią i tylną. W dalszej części, na poziomie jamy pachowej do tyłu od mięśnia piersiowego mniejszego, przechodzą one w pęczek boczny (C5–C7), przyśrodkowy (C8–T1) i tylny (C5–T1) [1, 3, 5, 10].
W skład pęczka bocznego wchodzą:
- nerw mięśniowo-skórny,
- nerw piersiowy boczny,
- nerw pośrodkowy.
W skład pęczka przyśrodkowego wchodzą:
- nerw pośrodkowy,
- nerw łokciowy,
- nerw piersiowy przyśrodkowy,
- nerw skórny przyśrodkowy ramienia,
- nerw skórny przyśrodkowy przedramienia.
W skład pęczka tylnego wchodzą:
- nerw promieniowy,
- nerw pachowy,
- nerwy podłopatkowe,
- nerw piersiowo-grzbietowy.
Część podobojczykowa splotu ramiennego
Nerw mięśniowo-skórny
Odchodzi z pęczka bocznego splotu ramiennego jako nerw mieszany. Oddaje gałęzie czuciowe i ruchowe. Nerw przebija mięsień kruczo-ramienny, biegnie do łokcia między mięśniem dwugłowym ramienia a mięśniem ramiennym. Przy łokciu oddaje czuciową gałąź końcową. Une...
