Zaburzenie kontroli ruchu zgięcia jako najczęstsza przyczyna uszkodzenia krążka miedzykręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa wg koncepcji Kinetic Control

Biorąc pod uwagę biomechanikę kręgosłupa, test ten jest zbyt mało obiektywny, ponieważ uwzględnia przede wszystkim zakres oraz pozycję końcową tułowia (odległość palców od podłogi). U większości pacjentów średniego wieku odległość palców od podłogi w końcowej pozycji testu będzie najprawdopodobniej w normie. W sytuacji, w której występuje ograniczenie ruchomości w danym segmencie lub odcinku, często dochodzi do kompensacji tego ograniczenia poprzez wzrost ruchomości w sąsiednich segmentach, przez co końcowy wynik testu może być „względnie” prawidłowy. W rzeczywistości cały kompleks lędźwiowo-miedniczno-biodrowy (kompleks l-m-b) należałoby przeanalizować tak, aby odpowiedzieć na pytanie: w którym stawie/stawach inicjowany jest ruch pochylenia do przodu oraz w jakim zakresie.

Fizjologicznie ruch pochylenia do przodu (analizując sam kompleks l-m-b) powinien być zainicjowany przez zgięcie w stawach biodrowych (do 20–30°), następnie ruch jest sprzężony ze zgięciem w odcinku lędźwiowym. W końcowej fazie pochylenia do przodu miednica powinna osiągnąć 60–70° przodopochylenia. Biorąc pod uwagę powyższe informacje, okazuje się, że pomimo satysfakcjonującego wyniku w teście „palce – podłoga”, u zdecydowanej większości...