Doniesienia mówiące o częstotliwości występowania odleżyn są rozbieżne. Zależy to od ośrodka, wieku chorych, ich chorób lub oddziałów, na których przebywają pacjenci. Agencja do spraw Polityki Zdrowotnej i Badań w Stanach Zjednoczonych szacuje, że odleżyny występują u 23% osób przebywających w zakładach dla przewlekle chorych, u 3–29% chorych przebywających w szpitalach i u 2,4–23% pacjentów przebywających w zakładach opiekuńczych lub ośrodkach dla przewlekle chorych [2].
Dane epidemiologiczne pochodzące z Europy szacują częstość występowania odleżyn na oddziałach intensywnej opieki medycznej na mniej więcej 20% [3].
W Polsce nie ma pełnych danych szacujących częstość występowania ran odleżynowych w placówkach ochrony zdrowia. Uniemożliwia to ocenę ryzyka występowania odleżyn, skuteczności profilaktyki i leczenia oraz oszacowania kosztów opieki [4].
Leczenie przewlekłych ran jest wyzwaniem dla lekarzy i fizjoterapeutów. Jest to proces długotrwały, co wiąże się z dużymi nakładami finansowymi. Pobyt pacjentów z odleżynami jest trzykrotnie dłuższy niż pacjentów bez odleżyn. W Stanach Zjednoczonych koszty leczenia odleżyn przekraczają 11 mld dolarów [5].
Z myślą o chorych oraz ze względów ekonomicznych istotne jest skuteczne i szybkie leczenie przewlekłych ran. Klasyczne postępowanie w tego typu przypadkach polega na ocenie stanu odleżyny, wprowadzeniu właściwego leczenia ogólnego i miejscowego w zależności od stanu rany [6].
Istotne są wszystkie czynności, które wspomagają proces gojenia. Dlatego poszukuje się metod wspomagających gojenie, które są tanie i przynoszą szybki efekt. Wśród nich znajdują się metody medycyny fizykalnej, takie jak elektrostymulacja, sonoterapia, laseroterapia oraz megnetoterapia. Elektrostymulacja wysokonapięciowa (high voltage stimulation – HVS) jest metodą powszechnie stosowaną we wspomaganiu gojenia ran przewlekłych.
REKLAMA
Elektrostymulacja wysokonapięciowa – działanie biologiczne
Elektrostymulacja wysokonapięciowa jest prądem, na który składa się podwójny impuls trójkątny. Charakteryzuje się krótkim czasem trwania (50‑300 µs) oraz wysoką amplitudą (100–500 V) [7]. Suma czasu trwania impulsów wynosi ok. 1% całego czasu trwania zabiegu, przerwy stanowią 99% zabiegu [8]. Przypuszcza się, że ładunek zgromadzony w tkankach w trakcie elektrostymulacji zosta...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!