Jeśli zostały wyczerpane wszystkie możliwości wsparcia żywieniowego pacjenta drogą doustną, należy rozważyć wprowadzenie żywienia dojelitowego (enteralnego). Żywienie dojelitowe polega na podaży do przewodu pokarmowego diety przemysłowej będącej źródłem energii, azotu (białko, hydrolizat białka lub aminokwasy), a także elektrolitów, wapnia, fosforu, pierwiastków śladowych i witamin, z wykorzystaniem przetoki odżywczej lub zgłębnika wprowadzonego do żołądka, dwunastnicy lub jelita cienkiego, w szczególnych przypadkach u dzieci – z wykorzystaniem drogi doustnej (ta forma leczenia żywieniowego jest uznana przez The European Society for Clinical Nutrition and Metabolism [ESPEN]).
Rozpoczęcie leczenia żywieniowego dotyczy różnych stanów chorobowych i sytuacji klinicznych związanych m.in. z niedostatecznym odżywianiem doustnym. Chodzi tu m.in. o zaburzenia odruchu ssania i połykania, wrodzone wady górnego odcinka przewodu pokarmowego, choroby neurologiczne, w tym mózgowe porażenie dziecięce, choroby nowotworowe, urazy twarzoczaszki, refluks żołądkowo-przełykowy oraz jadłowstręt psychiczny. Specjaliści zalecają taką formę wsparcia żywieniowego również w przypadku innych chorób przewlekłych, takich jak mukowiscydoza, wrodzone wady serca, zespół krótkiego jelita, nieswoiste zapalenia jelit, alergia pokarmowa, choroby zapalne jelit, przewlekłe biegunki, niedobory odporności, choroby wątroby, obecność przetok jelitowo-skórnych, zespół rzekomej niedrożności przewodu pokarmowego, rozległa postać choroby Hirschsprunga, stan po urazach lub rozległych oparzeniach, indukcja lub podtrzymanie remisji w chorobie Crohna.
POLECAMY
Metody podawania pokarmów
W leczeniu żywieniowym drogą przewodu pokarmowego można stosować różne metody podaży pokarmów. Są one uzależnione od długości planowanej terapii żywieniowej, dlatego wyróżnia się dostępy tymczasowe i długoterminowe. W przypadku żywienia krótkotrwałego, do trzech–czterech tygodni, w warunkach sprawnego opróżniania żołądkowego dietę można podawać porcjami przez zgłębnik nosowo-żołądkowy. W przypadku niesprawnego opróżniania żołądkowego posiłek musi być podawany pacjentowi w stałym wlewie przez zgłębnik założony do dwunas...
