Artroskopowa rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego. Zasady fizjoterapii.

Główne cele usprawniania to: osiągnięcie pełnej stabilności stawu kolanowego, pełen bezbolesny zakres ruchu, dalszy rozwój kontroli nerwowo-mięśniowej, niebolesne wykonywanie wszystkich ruchów złożonych w różnych płaszczyznach [1–4].

W dalszym ciągu należy kontrolować ewentualny wysięk, ból oraz przeciwdziałać powstawaniu konfliktu stawu rzepkowo-udowego. Rozwój konfliktu rzepkowo-udowego uwarunkowany jest zwiększonym obciążeniem stawu, szczególnie przy zginaniu stawu kolanowego, zwiększonym nacisku na kość udową, a także nadmiernym napięciem mięśni bocznej strony uda, osłabieniem głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda. Profilaktyka konfliktu stawu rzepkowo-udowego powinna trwać aż do momentu zakończenia rehabilitacji [5]. W tym celu podczas usprawniania istotna jest mobilizacja rzepki w kierunku górnym i przyśrodkowym, stretching mięśni kulszowo-goleniowych, pasma biodrowo-piszczelowego, mięśni łydki, biodrowo-lędźwiowych i mięśnia czworogłowego oraz ćwiczenia z submaksymalnym oporem wzmacniające mięsień czworogłowy uda.

Pełna stabilność stawu kolanowego, siła mięśniowa

Czwarty etap usprawniania jest opcjonalny. Dobór ćwiczeń zależy od wytrzymałości, wcześniejszych postępów rehabilitacji i celów, jakie chce osiągnąć pacjent. Trening na tym etapie powinien zawierać ćwiczenia o zwiększonej intensywności, ćwiczenia zarówno w zamkniętych, jak i otwartych łańcuchach kinetycznych [1, 4]. Przed ćwiczeniami i po nich należy stosować ćwiczenia rozciągające mięśnie nóg.

Ćwiczenie 1. Pozycja wyjściowa: stanie obunóż. Ruch: wybicie się z prawej nogi i lądowanie na lewej. Podczas wyskoku staw biodrowy kończyny, z której się wybija, powinien być wyprostowany.

Ćwiczenie 2. Wykonywanie wykroków w różnych kierunkach. Ruch powinien być płynny i dynamiczny.

Ćwiczenie 3. Pozycja wyjściowa: stanie przed wysokim (do kolan) stopniem, krzesłem lub schodami. Ruch: wejście jedną nogą na stopień, przeniesienie ciężaru ciała na nogę na stopniu, wejście na stopień. Po wejściu należy wyprostować nogi w stawach kolanowych.

Doskonalenie dynamicznej propriocepcji i zwinności

Istnieje wiele ćwiczeń rozwijających koordynację ruchową i zwinność. Poziom trudności w dużej mierze zależy od płaszczyzny wykonywanych ćwiczeń. Ćwiczenia w płaszczyźnie strzałkowej są dość łatwe, natomiast w poprzecznej cechują się większą trudnością [1, 4]. Trudność ćwiczeń należy dobierać indywidualnie do możliwości pacjenta.

Ćwiczenie 1. Pozycja wyjściowa: stanie, na grzbiecie stopy leży niewielka piłka. Ruch: balansowanie rehabilitowaną nogą (zdj. 1). Alternatywa: balansowanie piłką tenisową na rakiecie tenisowej w pozycji stania na jednej nodze.

Ćwiczenie 2. Pozycja wyjściowa: stanie. Ruch: odbijanie piłki siatkowej w pozycji stania na jednej nodze.

Ćwiczenie 3. Pozy...