Choroba Sudecka, określona w wyniku konsensusu American Pain Society jako kompleksowy zespół bólu regionalnego (KZBR), jest zespołem zmian patologicznych następujących wskutek reakcji układu współczulnego. Zmiany te obejmują kończynę górną lub dolną. Kompleksowy zespół bólu regionalnego utożsamiany jest z chorobą kości, która widoczna jest na radiogramie (RTG) w postaci plamistego zaniku struktury kości.
Autor: Sylwia Sztuce
Sylwia Sztuce
Zespół cieśni nadgarstka jest najczęściej występującą neuropatią nerwów obwodowych. Przyczyną wywołującą ten stan chorobowy jest przewlekły ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka [6]. Szacuje się, że w populacji polskiej występuje u 1,5% społeczeństwa [3].
Zespół cieśni nadgarstka jest wywołany długotrwałym niedokrwieniem i uciskiem nerwu pośrodkowego przebiegającego w kanale nadgarstka [5, 6], co prowadzi do miejscowego stanu zapalnego i zaburzenia przewodnictwa aksonalnego. Następstwem są upośledzenie krążenia krwi w naczyniach pnia nerwu oraz jego zwyrodnienie. Powoduje to zaburzenia czuciowe, ruchowe i wegetatywne w przebiegu unerwienia nerwu pośrodkowego [9].
Leczenie zimnem polega na obniżaniu temperatury tkanek, na skutek czego w organizmie zachodzą reakcje korzystne dla zdrowienia. Do krioterapii należą wszystkie zabiegi z zastosowaniem temperatury poniżej 0°C. Obecnie jest ona często stosowanym zabiegiem, wykorzystującym różne formy ochładzania tkanek.
Staw kolanowy jest dość często narażony na urazy i uszkodzenia. Wśród nich szczególnie narastającym problemem są uszkodzenia aparatu więzadłowego. Jednak odpowiednio wykonane badanie umożliwia określenie dysfunkcji, stopnia niepełnosprawności, pozwala na odpowiedni dobór metod leczniczych i rehabilitacyjnych, a także sprawdzenie wyników usprawniania.
Jednymi z ostatnich etapów usprawniania pacjentów jest zwiększenie wytrzymałości i przygotowanie pacjenta do aktywności rekreacyjnej i sportowej. Okres ten przeważnie rozpoczyna się pomiędzy 12. a 16. tygodniem od zabiegu.
Rehabilitacja pacjentów po artroskopowej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego w okresie 6–8 tygodni po zabiegu wymaga uzupełnienia programu usprawniania o kolejne elementy przywracające funkcje pacjenta.
Mięsień gruszkowaty pełni funkcję rotatora zewnętrznego oraz słabego odwodziciela i zginacza stawu biodrowego. Zespół mięśnia gruszkowatego (piriformis syndrome) jest dość rzadko występującym schorzeniem. Inną powszednią nazwą tego zespołu jest portfelowa rwa kulszowa (wallet sciatica).
Jednym z wielu powikłań występujących podczas hospitalizacji są rany odleżynowe [1]. Pomimo ciągłego postępu medycyny przewlekłe rany, jakimi są odleżyny, stanowią poważny problem kliniczny. Są przyczyną długotrwałej hospitalizacji i wyłączenia z aktywności społecznej chorego. Cierpienie z nimi związane ma zarówno charakter fizyczny, jak i psychospołeczny, powoduje i nasila poczucie uzależnienia i niskiej samooceny [2].
Rehabilitacja w środowisku wodnym w ostatnich latach prowadzona jest z coraz większym entuzjazmem. Terapia w wodzie stanowi atrakcyjną i bezpieczną formę usprawniania, oferuje unikalne i wszechstronne podejście do leczenia niepełnosprawnych. Tak prowadzona rehabilitacja zawiera zarówno elementy treningu aerobowego, oporowego, jak i odciążającego układ ruchu.
Leczenie za pomocą pola magnetycznego cieszy się powodzeniem w wielu działach medycyny. W rehabilitacji terapia polem magnetycznym stosowana jest w postaci magnetoterapii i magnetostymulacji. Magnetostymulacja jest zabiegiem, w którym wykorzystywane jest zmienne pole magnetyczne o niskich wartościach indukcji, natomiast w magnetoterapii stosuje się wyższe wartości indukcji.