Każda istota na ziemi odczuwa pole magnetyczne. Na co dzień jest to pole ziemskie, natomiast podczas magnetoterapii używane są dodatkowe magnesy o specjalnie dobranej sile. Magnesy są wykorzystywane w leczeniu chorób, a także określonych objawów chorobowych, np. bólu. Magnetoterapię wykorzystywano już w starożytnych Chinach i Japonii. Później pisał o niej Awicenna. Na długo magnetoterapia została zapomniana, ale obecnie zyskuje popularność w Europie, a także w Rosji.
W Japonii magnesy były używane w celach terapeutycznych, a idea ich użycia pochodziła ze szkoły zajmującej się myślą dotyczącą „plusów i minusów”. Ta szkoła, opierając się na teorii polarności, korzysta z wybranych narzędzi wykazujących spolaryzowanie, np. kabelki doktora Manaka, płytki cynkowe i miedziane oraz igły wytworzone ze stopów różnych metali (np. złota i srebra).
Każdy magnes ma biegun północny i południowy i to do terapeuty należy decyzja, którą stronę umieścić w danym miejscu ciała. Tym sposobem podczas terapii polem magnetycznym określone obszary ciała pacjenta pozostają pod wp...