0
6812
Złamanie dystalnej nasady kości promieniowej jest najczęściej występującym złamaniem kończyny górnej. Złamania w tej okolicy dotyczą 40% kobiet oraz 13% mężczyzn. Budowa kompleksu ręka – przedramię jest na tyle specyficzna, że zdecydowana większość
energii podczas upadku z próbą podparcia kumuluje się na kości promieniowej. Szacuje się, że co piąte złamanie dotyczy omawianej lokalizacji. Inne statystyki mówią, że występują one u 2 osób na 1000 w ciągu roku.
Zdecydowanie najczęściej występującym mechanizmem złamania jest próba ochrony wyprostowaną ręką przed upadkiem. Efektem upadku jest zwykle złamanie dystalnej nasady kości promieniowej. Złamania występują częściej u kobiet po menopauzie. Urazowi sprzyjają istotne czynniki ryzyka, takie jak osteoporoza, choroby układowe czy procesy rozrostowe, które znacznie zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia złamania. Skrajnie rzadko występują złamania „powolne” w wyniku przeciążenia.
POLECAMY
Podział złamań
Złamania przedramienia można podzielić na:
- złamania części bliższej (okolica łokcia),
- złamania części środkowej (część trzonowa),
- złamania części dalszej (okolice nadgarstka) – najczęstsze.
Złamania dystalnej części kości promieniowej podlegają osobnemu podziałowi. Został on dokonany ze względu na mechanikę urazu:
- typ wyprostny Collesa,
- typ zgięciowy Smitha,
- typ brzeżny Bartona.
Istnieje również podział złamań ze względu na wielkość uszkodzeń, od którego zależy metoda leczenia złamania:
- pozastawowe bez przemieszczenia,
- pozastawowe z przemieszczeniem,
- śródstawowe bez przemieszczenia,
- odprow...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja"
- Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
- ...i wiele więcej!
