Fizjoterapia urologiczna w przewlekłym zespole bólowym miednicy mniejszej u mężczyzn

Z praktyki gabinetu Otwarty dostęp

Przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej u mężczyzn sprawia wiele trudności zarówno urologom, neurologom, seksuologom, jak i fizjoterapeutom oraz psychologom. Nie jest łatwo ustalić przyczyny tej dolegliwości. W związku z tym leczenie farmakologiczne oraz fizjoterapia urologiczna są skupione na łagodzeniu objawów występujących u pacjenta. Celem niniejszej pracy jest opisanie sposobu postępowania w fizjoterapii urologicznej, a także ukazanie jej znaczącej roli w zespole interdyscyplinarnym skupionym na leczeniu zespołów bólowych miednicy mniejszej u mężczyzn.

Klasyfikacja

Zespół bólowy miednicy mniejszej (ZBMM) jest jedną z czterech kategorii przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego. Definiuje się go jako ból lub dyskomfort w okolicy miednicy związany z objawami ze strony układu moczowego i/lub dysfunkcją seksualną utrzymującą się przez co najmniej trzy z ostatnich sześciu miesięcy. Korzystając z diagnostyki różnicowej, należy wykluczyć bóle miednicy spowodowane zakażeniem dróg moczowych, nowotworem, nieprawidłowościami anatomicznymi lub zaburzeniami neurologicznymi [1]. Ból utrzymuje się przewlekle lub ma charakter nawrotowy. Jest to bardzo powszechna, ale niestety słabo poznana choroba. 
Termin „zespół bólowy miednicy mniejszej” (chronic pelvic pain syndrome – CPPS) pochodzi z najpopularniejszej obecnie klasyfikacji zapaleń stercza, opracowanej w 1999 r. przez amerykański National Institutes of Health (NIH). W polskiej praktyce urologicznej nadal najczęściej mówi się o przewlekłym bakteryjnym/niebakteryjnym zapaleniu stercza. Jest to terminologia wywodząca się z klasyfikacji Dracha z 1978 r. Porównanie obu klasyfikacji w tabeli 1 [2]. 
Według najnowszych badań wykonanych w Ameryce Północnej, Azji oraz Europie 2–10% dorosłych mężczyzn cierpi na objawy zgodne z ZBMM, a u blisko 15% mężczyzn prostatodynia występuje epizodycznie. Inne dane epidemiologiczne sugerują, że przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego może się wiązać ze zwiększonym ryzykiem rozwoju łagodnego przerostu gruczołu krokowego oraz raka gruczołu krokowego [8]. ZBMM stanowi ok. 90% wszystkich zapaleń gruczołu krokowego [9].

REKLAMA

Obraz kliniczny

Objawy przewlekłego zapalenia stercza, zarówno bakteryjnego, jak i niebakteryjnego, są podobne. Najczęściej pacjent zgłasza ból i/lub dyskomfort o zmiennym natężeniu w okolicach nadbrzusza, moszny, jąder, krocza, ud, bóle podczas ejakulacji. Przy badaniu palpacyjnym per rectum zwykle występuje bolesność uciskowa mięśnia dna miednicy i/lub stercza (który jest miękki, ciastowaty). Kolejną co do częstości grupą objawów są dolegliwości z okolic dróg moczowych: ból i/lub dyskomfort, do...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z KSIĘGARNI FIZMEDIO